بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

/سابقه فعالیت بیمه در كشور به صورت غیر رسمیغیررسمی بیش از یك قرن است. .نخستین بار در سال ۱۲۸۹ خورشیدی دو شركت بیمه خارجی به تاسیس نمایندگی در ایران اقدام كردند . اولین قانونی كه در ایران درخصوص شركت هایشركت‌های بیمه به تصویب رسیدرسید، قانون مربوط به ثبت شركت هاشركت‌ها مصوب دوم آذر ۱۳۱۰ است كه در ماده ۸ آن شركت هایشركت‌های بیمه اعم از ایرانی و خارجی را تابع نظام نامه اینامه‌ای دانست كه از طرف وزارت عدلیه تنظیم می شود می‌شود.

تاسیس شركت سهامی بیمه ایران در ۱۵ آبان ۱۳۱۴ وتصویبو تصویب قانون بیمه در هفتم اردیبهشت ۱۳۱۶ را باید نقطه آغاز تحولات بازار بیمه كشور دانست . با تصویب این قانونقانون، حدود ۱۰ شركت بیمه خارجی شعب و نمایندگی هاینمایندگی‌های خود را در ایران را ثبت كردند . درسال ۱۳۲۹ نخستین شركت بیمه خصوصی ایرانی به نام "[بیمه شرق "] تاسیس شد و پس از آن در دهه هایدهه‌های بعد تعداد دیگری از شركت هایشركت‌های بیمه خصوصی ایرانی و یا با سرمایه گذاریسرمایه‌گذاری مشترك ایرانی و خارجی در ایرانکشور آغاز به فعالیت كردند.

نظارت و بیمه گریبیمه‌گری توامان شركت سهامی بیمه ایران در بازار بیمه موجب شد كه سیاست گذارانسیاست‌گذاران به دنبال تفكیك تصدی از سیاست گذاریسیاست‌گذاری و نظارت در بازار بیمه باشند. وبدین با تاسیسترتیب بیمه مركزی تاسیس شد و تحولات صنعت بیمه شتاب بیشتری گرفت .

قانون تأسیس بیمه مركزى ایران و بیمه‌گرى در ۳۰ خرداد ۱۳۵۰ در ۷۷ ماده به تصویب رسید و نحوه فعالیت و عملیات بیمه را در مورددرباره شركت‌هاى داخلى و خارجى ترسیم نمود کرد. ماده (۱ ) این قانون اعلام كرده است كه:

به‌منظور تنظیم و تعمیم و هدایت امر بیمه در ایران و حمایت بیمه‌گذاران و بیمه‌شدگان و صاحبان حقوق آنهاآن‌ها و همچنین به‌منظور اعمال نظارت بر این فعالیت، مؤسسه‌اى به نام بیمه مركزى طبق مقررات این قانون با اهداف زیر تأسیس مى‌گردد.

- تنظیم بازار بیمه كشور و هدایت آن از طریق تصویب آیین­ نامه نامه‌­ها و مقررات

- ‌ تهیه اطلاعات لازم از عملكرد‌مؤسساتعملكرد‌ بیمهمؤسسات بیمۀ فعال در بازار بیمه ایران