شهرستان کلیبر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
قلعه پیشتاب یا پشتو در محدوده سیاسی شهرستان هوراند است نه کلیبر
برچسب‌ها: برگردانده‌شده حذف منبع
خط ۵۰:
== آثار تاریخی ==
* <span style="font-size: large;">[[قلعه بابک]]</span> در این ناحیه قرار دارد. این قلعه که به نام‌های «دژ بابک»، «بذ و قلعه جمهور» هم معروف است، دژ و مقر سردار تاریخی ایران، [[بابک خرم‌دین]] بوده‌است. این قلعه در نزدیکی شهر [[کلیبر]] در شمال شرق [[استان آذربایجان شرقی]] قرار دارد.
*
* <span style="font-size: large;">[[قلعه پشتو]]</span> یکی از آثار تاریخی بخش [[هوراند]] از شهرستان کلیبر، قلعه پشتو یا پشتاب است که بر بلندترین کوه بین روستاهای [[پشتاب]] و [[کوجان]] قرار گرفته‌است. قلعه در کوهستانی به ارتفاع بیش از ۳۰۰۰ متر بنا شده‌است. از این قلعه که شبیه قلعه بابک و شاید هم‌زمان با آن بوده‌است به هنگام نبرد با اعراب حاکم بر منطقه استفادهٔ نظامی می‌شده‌است.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.tabriz.ir/?PageID=114 |عنوان=نسخه آرشیو شده |بازبینی=11 دسامبر 2013 |archive-date=8 دسامبر 2013 |archive-url=https://web.archive.org/web/20131208095308/http://tabriz.ir/?PageID=114 }}</ref>
* '''[[قلعه پیغام]]''': این قلعه در ۱۰ کیلومتری جنوب کلیبر در نزدیکی [[روستای پیغام]] بر بالای کوهی که از سه طرف آن پرتگاه است و رود کلیبر از پای این کوه می‌گذرد قرار گرفته‌است. از ساختمان‌های قلعه و دیوار آن آثار کمی باقی مانده‌است و حفاران و دزدان آثار باستانی همه چیز را تخریب کرده‌اند. مصالح به کار رفته در برج باروها و سیستم نگهداری آی و آب انبار مشابه قلعه بذ و [[قلعه آوارسین]] می‌باشد. [[باستان شناسان]] تاریخ این قلعه را به دوران قبل از اسلام و اشکانیان نسبت داده‌اند. این قلعه بر تمامی راه‌های ورودی و خروجی شهر تسلط داشته و تنها راه قدیم و جدید از کنار آن می‌گذرد. همان‌طور که از اسم این قلعه بر می‌آید وظیفه آن نگهبانی در درب ورودی شهر باستانی بَر یا کلیبر کنونی بوده‌است.
* '''[[مسجد جامع کلیبر]]''': مسجد جامع کلیبر در مرکز شهر قرار دارد. طول بنا ۵۰ متر عرض آن ۳۰ متر می‌باشد مسجد دارای گنبدی بزرگ است که در گذشته مناره‌ای به ارتفاع ۴۵ متر و قطر ۱۷ متر داشته که تا سال ۱۳۳۰ شمسی پابرجا بوده. این مناره به علت بمباران روس‌ها در شهریور ۱۳۲۰ آسیب دیده و در سال ۱۳۳۰ فرو ریخته‌است.