در منابع مربوط به اساطیر ایران از جمله بندهشن به نرینگی آسمان اشاره شده و در ادبیات زرتشت آسمان همچون مردی نیرومند است که کُستی (کمربند زرتشتیان)
بر میان دارد.<ref>یارشاطر احسان،"آسمان" دانشنامه ایران و اسلام، ۱/۹۶:۱۳۵۶</ref>
هفت آسمان و هفت زمین در سخن سلطان العلماء بهاءولد: هر صفتى كه تو در نه‌فلك است مى‌بگويى از شكل گنبد و كره و حايل نى ميان افلاك و مطلع آفتاب و ستارگان و هيچ آسمانى را از يكديگر پرده نى اين همه صفتِ يك آسمانست إِنَّا زَيَّنَّا السَّماءَالدُّنْيا بِزِينَةٍ الْكَواكِبِ. شش‌آسمان، جز اين يك آسمانست، كه آن غيب است و سكّان آن فرشتگان و زبر آن عرش رحمن. انبيا عليهم السّلام از عين خبر ندهند، از غيب خبر دهند؛ و اين شكل زمين كه آب و آتش و هوا و افلاك گرد ويست اين صفت يك طبقه زمين است، آن شش‌طبقه ديگر كه در وى خلقان مختلفند [خلقان مخلوق خداوند] و زير او سجّين است آن ديگرست آن گاو و ماهى كه بر پشت وى است ديگرست. حكمهاى‌منجمان دروغ مى‌شود با چندين علامت راستِ اين چرخ، آن تكذيب از چرخِ ديگرست. (معارف بهاءولد / تصحیح بدیع الزّمان فروزانفر / فصل 265)
