واژه ''رجعت'' از ریشه «''رجع»'' و [[مصدر مره|مصدر مرة]]، به معنای «بازگشتی یکتا و ویژه» است. رجعت در اصطلاح از باورهای اسلامی است که جایگاه ویژه‌ای نزد [[شیعه دوازده‌امامی|شیعیان امامیه]] دارد.<ref>{{پک|پاکتچی|۱۳۸۸|ک=دانشنامه بزرگ اسلامی|ف=رجعت}}</ref> در لغتنامه‌های ''[[لسان العرب]]'' و ''[[اقرب الموارد]]''، واژه‌های «''کرّه»''، «''ردّ»''، «''حشر»'' و «''إیاب»'' به عنوان لغت‌های مترادف ''رجعت'' گزارش شده‌است.<ref>{{پک|الهی‌نژاد|۱۳۸۲|ف=رجعت|ک=مبلغان}}</ref> [[اسماعیل جوهری|جوهری]] و [[مجدالدین فیروزآبادی|فیروزآبادی]] در تعریف اصطلاحی رجعت به بازگشت به دنیا پس از [[مرگ]] اشاره کرده‌اند.<ref>{{پک|کعبی|۱۴۲۶|ک=الرجعة او العودة|ص=۱۳}}</ref> بر اساس تعریف اصطلاحی ''[[دانشنامه جهان اسلام]]''، ''رجعت'' به معنای بازگشت درگذشتگان از دنیا، پیش از [[رستاخیز|قیامت]] است. به باور شیعیان، این واقعه همزمان با قیام [[حجت بن الحسن]] و پیش از قیامت رخ خواهد داد. خوارزمی در ''مفتاح العلوم''، معنای اصطلاحی ''رجعت'' در نزد شیعیان را،را بازگشت امام پس از مرگ یا پس از غیبت گزارش کرده‌است. بنا به گفته کیانیفرید در ''دانشنامه جهان اسلام''، خوارزمی در این گزارش، در تعریف اصطلاحی رجعت و [[ظهور]]، دچار اشتباه شده‌است.<ref>{{پک|کیانیفرید|۱۳۸۳|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=رجعت}}</ref> در برخی روایات و [[نیایش|ادعیه]] در منابع شیعی، از واژه «''إیاب»'' یاد شده‌است که مترادفی برای ''رجعت'' بوده‌است.<ref>{{پک|کعبی|۱۴۲۶|ک=الرجعة او العودة|ص=۵۱}}</ref>
[[احمد پاکتچی|پاکتچی]]، هدف از رجعت را تحقق امری از پاداش یا کیفر در خصوص زندگی پیشین می‌داند. بر اساس آیه ۵۱ [[غافر|سوره غافر]]، یکی از اهداف رجعت، یاری‌رسانی به [[پیامبر|پیامبران]] و [[امام|امامانی]] است که در زمان حیات خویش، نصرت نیافتند و کشته شدند. هدف ار بازگشت [[کافر|کافران]] به دنیا نیز، بازخواست و انتقام بابت گناهان ارتکابی در زمان حیاتشان می‌باشد. [[ابن ابی الحدید|ابن ابی‌الحدید،ابی‌الحدید]] اقوال شیعیان امامیه را در خصوص چرایی رجعت، در ''[[شرح نهج‌البلاغه ابن ابی الحدید|شرح نهج‌البلاغه]]''، شرح داده‌است.<ref>{{پک|پاکتچی|۱۳۸۸|ک=دانشنامه بزرگ اسلامی|ف=رجعت}}</ref> از دیگر اهداف و حکمت‌های رجعت عبارتند از:<ref>{{پک|الهی‌نژاد|۱۳۸۲|ف=رجعت|ک=مبلغان}}</ref>
