ملا محسن فیض کاشانی: تفاوت میان نسخه‌ها

|نام_شخص= شیخ ملا محسن فیض کاشانی

|نام دیگر=ملا محمد محسن فیض کاشانی

|مذهب=شیعه(اهل تصوف)

|کارهای برجسته=کتابالتفسير الوافی،الصافي، صافی،علم شوق مهدیالیقین

'''محمدمحسنجناب شیخ ملا محسن فیض کاشانی''' {{تتم||۱۰۰۷|[[کاشان]]||۱۰۹۰|[[کاشان]]|ق}} (۹۷۷–۱۰۵۸ هجری شمسی)، حکیم، محدثصوفی و عارف شیعه دوره [[صفویان|صفوی]] است. نام او محمد محسن، مشهور به ملا محسن، و تخلص ویایشان '''فیض''' بوده است.

محمدشیخ محسن،ملا محسن فیض کاشانی، داماد اول [[ملاصدرای شیرازی]] بوده است. فیض کاشانی در [[فقه]] و اصول و [[فلسفه]] و کلام و حدیثعلم یقین و [[تفسیر قرآن]] و شعر و ادب آثاری ارزشمندی از خود به یادگار گذارده است. او در پایان عمر، بر اساس آنچه در رساله ''الإنصاف'' ذكر نموده، از آنچه به غیر از قرآن و کلام اهل‌بیت(ع) نقل و استفاده نموده (مانند فلسفه، كلام و تصوف) پشیمان گشته و آن را بر سبیل تمرین و نقل مطلب و تحرّی حقیقت معرفی نموده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ده رساله|نام خانوادگی=فیض کاشانی|نام=محمد بن شاه مرتضی|ناشر=مرکز تحقیقات علمی و دینی امیرالمؤمنین (ع)|سال=۱۳۷۱|شابک=|مکان=اصفهان|صفحات=۱۸۳-۱۸۴}}</ref>

شیخ ملا محسن فیض کاشانی در شهر [[کاشان]] زاده شد. جدش شاه محمود، پدرش شاه مرتضی و برادرانش محمد معروف به نورالدین و عبدالغفور و فرزندان آنها محمد هادی بن نورالدین و محمد مؤمن عبدالغفور و فرزند خود فیض، محمد ملقب به علم‌الهدی همگی تحصیل و فعالیت در علوم دینی و تصوف و عرفان داشته‌اند.

فیض در قم زندگی می‌کرد اما وقتی که شنید [[ابوعلی جمال‌الدین بحرانی|سید ماجد بحرانی]] وارد شیراز شده به قصد شاگردی او به آنجا رفت و در آن شهر با دختر [[ملاصدراملاصدرای شیرازی]] ازدواج نموده و لقب '''فیض''' را نیز از او گرفت.

{{قرآن}}{{فلسفه اسلامیتصوف}}