رفسنجان اسامی مختلفی دارد که بیشتر در ارتباط با ذخایر زیرزمینی آن نامگذاری شده‌است. مانند رفسنگان یا رفسنگ از دو واژهٔ رفسنگ به معنای [[مس]] و کان به معنای [[معدن]] است که عربی‌شدهٔ آن ''رفسنجان'' می‌باشد.
برخی از کارشناسان بر این باورند که در شبکهٔ جغرافیایی مناطق کویری به پناهگاه‌ها و قلعه‌ها و برج‌هایی برمی‌خوریم که کاروان‌های بازرگانی یا رهنوردان عادی و معمولی شبی و روزی را در آن‌ها ایستاد می‌کرده‌اند تا اوضاع جوی مساعد گردد و بار و بند را ببندند و به راه خود ادامه دهند. به این منزل گاه‌ها «قلعه»، «کاروانسرا» و «رباط» هم می‌گویند که هنوز می‌توان در دل راه‌های کاروان روِ کویری آثاری از آن‌ها را مشاهده کرد مانند: «کاروانسراسنگی»، «رباط سنگ»، «رباطِ پشت بادام»، «قلعهٔ سنگی» و بسیاری دیگر. با توجه به این ویژگی عینی و جغرافیایی، «رفسنجان» هم در اصل قلعه‌ای سنگی بوده‌است که کاروان‌های بازرگانی در آن پناه می‌گرفته‌اند؛ بر اساس تحقیقات تاریخی و زمین‌شناسی هیچ‌گاه در این حوالی کوهی نبوده‌است که سنگ مس وجود داشته باشد یا هیچ‌گاه واژه‌ای به‌طور اتفاقی که میان دو گوینده رد و بدل می‌گردد در چرخهٔ زبان نهادینه نمی‌شود.
