فتح ایروان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: انتقال رده به درخواست Jeeputer از رده:روسیه در ۱۸۲۷ (میلادی) به رده:امپراتوری روسیه در ۱۸۲۷ (میلادی) |
ویژگی پیوندهای پیشنهادی: ۳ پیوند افزوده شد. برچسبها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه وظیفه تازهوارد پیشنهادی: افزودن پیوند |
||
خط ۲۸:
دربار ایران به علت نارضایتی از عملکرد خان ایروان در مقابل نیروهای روس به جای محمدقلیخان قاجار ابتدا «مهدیقلیخان قاجار» و سپس «احمدخان مقدم مراغه» ای را به سمت حاکم ایروان منصوب کرد. یک سال بعد نیز، [[حسینقلی خان سردار ایروانی]]، را که از اقوام نزدیکش بود به حاکمیت ایروان برگزید و او نیز برادرش، «حسن خان» را معاون خود کرد.
نیروهای روس در پاییز ۱۸۰۸ میلادی به فرماندهی [[:w:en:Ivan Gudovich|ایوان گودویچ]] از دو جبهه دست به حمله علیه ایران زدند. آنها در مناطق [[شکی]]، [[شیروان (جمهوری آذربایجان)|شیروان]] و [[استان مغان|مغان]] به موفقیتهایی دست یافتند ولی نتوانستند با محاصره قلعه ایروان آن را فتح کنند. در نتیجه، پس از سه ماه مجبور به عقبنشینی شدند.<ref>[https://www.amazon.com/Cambridge-History-Iran-Vol-Republic/dp/0521200954 The Cambridge History of Iran, Vol. 7: From Nadir Shah to the Islamic Republic], Peter Avery.</ref> این بار نیز [[حسینقلیخان ایلخانی|حسینقلی خان]] سردار ایروانی همچون دفعه قبل تعدادی از ارمنیهای شهر و همچنین [[جاثلیق]] را، برای نظارت و مهار ارمنیهای مناطق دیگر، در قلعه گروگان گرفت که البته جاثلیق به علت بیماری در قلعه درگذشت.<ref name="تاریخ ارمنستان، از دوران ماقبل تاریخ تا سده هجدهم"/>
حسینقلی خان، بدون توجه به وضعیت حساس منطقه، نارضایتی شدید اهالی و خطر روسها، همچون خانهای قبلی سعی در افزایش درآمد خود داشت. این امر باعث ستم به اهالی و بالا گرفتن نارضایتی آنان و به خصوص، نارضایتی از ستمهایی شد که برادر حسینقلی خان در حق اهالی روا میداشت. از این وضعیت روسها به خوبی استفاده و خود را ارتش آزادی بخش ملل [[قفقاز]] از ستم خانهای محلی معرفی کردند.<ref name="[[هراند پاسدرماجیان]]. تاریخ ارمنستان"/>
در [[جنگ ایران و روس (۱۸۲۶ تا ۱۸۲۸)|جنگهای ایران و روس]] نیروهای عباس میرزا در اکثر جبههها شکست خورد و وی مجبور به عقبنشینی شد. نیروهای روس به فرماندهی [[ایوان پاسکویچ]] قلعه ایروان را محاصره کردند و در اکتبر ۱۸۲۷ میلادی، موفق به اشغال قلعه شدند که بر اثر آتش ممتد توپخانه تبدیل به تپهای بزرگ از ویرانهها شده بود. روسها پس از اشغال ایروان به سمت جنوب حرکت کردند و پس از گذشتن از رود [[ارس]]، شهرهای [[تبریز]] و [[اردبیل]] را تحت اشغال درآورند و سپس، آماده حرکت به سمت [[قزوین]] شدند. در این حین، مذاکرات صلح آغاز و طبق [[عهدنامه ترکمانچای]] رود ارس مرز تعیین شد.<ref name="تاریخ ارمنستان، از دوران ماقبل تاریخ تا سده هجدهم"/>
|