مدل شیءگرای سند: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مدل شیء‌گرای سند''' یا '''دام''' (DOM - Document Object Model) عنوان یکی از دو معماری عمده است (در کنار [[اس‌اِی‌اکس]]) که بر اساس آن سندهای [[اکس‌ام‌ال]] را به اشیایی<ref>Objects</ref> که در بردارندۀ آن است، تجزیه نموده، و آن‌ها را به‌صورت یک [[ساختار داده‌ها|ساختار درختی داده‌ها]] در فضای حافظه اصلی پهن می‌کنیم. معماری دام، نه به زبان برنامه‌نویسی خاصّی وابستگی دارد و نه به سکّوی برنامه‌نویسی ویژه‌ای، بلکه، به منظور اجراء و پیاده‌سازی آن باید از یک [[زبان برنامه‌نویسی بلندتراز]]<ref> High-level Programming Language

:واژهٔ level در موارد زیادی به صورت «تراز» به زبان فارسی ترجمه شده است. از جمله آن‌ها:

سندهای اکس‌ام‌ال با در برداشتن متون زبانی به بیان<ref> Expression </ref> و [[نمایش دانش|نمایش داده‌ها]]ی گوناگون اقدام می‌کنند. ابداع و به کارگیری زبان اکس‌ام‌ال را می‌توان آغاز ماشینی کردن ساختارمند<ref> Structured </ref> و [[مقیاس پذیری|مقیاس پذیر]] داده‌ها هم از جنس رابطه‌ای و هم از انواع پیچیده‌تر آن به حساب آورد.

برعکس متون معمولی رایانه‌ای در مورد متن‌های اکس‌ام‌ال به دلیل در درون داشتن انواع داده‌ها و دانسته‌ها در مقیاس‌ها و در سلسله مراتب مختلف اعمال فنون سنتی پردازش‌های دنباله‌ای فایل‌ها نه عملی‌ست و نه کارآ. این مشکلات به ویژه در حالات مربوط به افزودن اجزاء و عناصر جدید و یا کاستن و برداشتن آن‌ها به فرم دینامیکی و در زمان اجراء به اوج می‌رسد.

در آغاز، گونه‌های مختلف دام توسط [[مرورگر وب|مرورگرهای وب]] برای دستکاری عناصر سندهای [[اچ‌تی‌ام‌ال]] پیاده‌سازی می‌شدند. این موضوع، [[کنسرسیوم وب جهانگستر|کنسرسیوم وب جهان‌شمول]] را وادار کرد که با یک سری مشخصات استاندارد برای دام پیشگام شود (از این رو آن را W3CDOM نیز می‌گویند).

دام هیچ تنگنایی روی [[ساختار داده‌ها]]ی دربرگیرنده سند قرار نمی‌دهد. یک سند خوش‌ساختار می‌تواند به کمک دام [[شکل درخت‌گونه]] به خودش بگیرد.

بیشتر [[متن‌شکن‌های اکس‌ام‌ال]] (XML parsers) (مانند [[Xerces]]) و پردازندگان [[اکس‌اس‌ال]] (مانند [[Xalan]]) پدید آمده‌اند که از ساختار درختی سود ببرند. چنین پیاده‌سازی، نیازمند آن است که تمامی محتوای سند شکسته گردیده و در حافظه نگهداری شود. از این رو دام بیشتر برای کارهایی سودمند است که عناصر سند باید به طور تصادفی دستیابی و دستکاری شوند. برای کاربردهای اکس‌ام‌ال-محوری که دربرگیرندۀ دسترسی انتخابی یک خواندن/نوشتن به ازای شکستن است، دام بالاسری قابل ملاحظه‌ای بر حافظه تحمیل می‌کند. در این کاربردها، مدل [[اِی‌پی‌آی ساده برای اکس‌ام‌ال|اس‌اِی‌اکس]] (SAX - Simple API for XML) از دید سرعت و مصرف حافظه سودمندتر است.

{{پانویس}}‎