بافت همبند در دستگاه عصبی محیطی: تفاوت میان نسخه‌ها

اپی نوریوم بافت همبندی است که عصب محیطی را احاطه می کند و بیرونی ترین لایه رشته های عصبی است.اپی نوریوم در داخل یک عصب محیطی،فاسیکول ها را از یکدیگر جدا می کند.وجود این بافت در تنه عصب محیطی باعث می شود که عصب مربوطه از تحرک بیشتری برخودار گردد و از چسبندگی آن به بافت های اطراف جلوگیری می کند.در شرایط بیماری و اختلال اعصاب محیطی،اپی نوریوم ضخیم تر می شود و به صورت واکنشی در مقابل ضایعه و آسیب،شروع به ساختن بافت کلاژن می کند.<ref>عشایری،محمد.ص ۱۲۰</ref>.