پیشنویس قانون اساسی جمهوری اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: حذف نویسهٔ مخفی lrm; ویرایش جزئی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹:
پس از حدود یک ماه که پیشنویس آماده شد آن را به سید روح الله خمینی تحویل دادند که وی در یکی دو مورد تغیرات اندکی اعمال کرد و سپس پیشنویس را برای دیگر مراجع تقلید در [[قم]] فرستادند. [[سید محمدکاظم شریعتمداری]] و [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] نیز در یکی دو بند آن تغییرات مختصری اعمال کردند.
کاملترین نقد منتشر شده بر پیش نویس قانون اساسی از مرحوم آیه الله العظمی [[سید محمدعلی موحد ابطحی]] است که در تابستان 1358 در اصفهان منتشر گردید: '''بررسی و نقد و تحلیل پیش نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران'''. نویسنده آن سیدمحمدعلی موحدابطحی اصفهانی است. با توجه به تاریخ انتشار این کتاب، این اثر اولین و جامعترین آثار منتشر شده در این موضوع در آن زمان می باشد. در ابتدای آن نوشته شده که این بررسی و نقد و تحلیل در دو جلد آماده شده ولی فقط یک جلد کتاب فوق موجود می باشد. مقدمه یازده صفحه ای آن شامل 11 نکته در هدف مردم از تشکیل دولت و نظام، دوام قانون و نظام، فرق قوانین تجربی و فطری، نحوه انتخاب نظام توسط مردم، نظام توحیدی و فطری، ویژگیهای انقلاب ایران، مبنای قانون اساسی، افراد صلاحیتدار برای وضع قانون، معیار مردود شدن نظام و قانون، و سه ایراد مبنایی بر پیش نویس قانون اساسی می باشد. متن کتاب تمامی اصول مندرج در پیش نویس قانون اساسی را با دلایل عقلی، روائی، قرآنی، فقهی و ... تحلیل و نقد کرده، برخی از آنها را صریحاً مخالف اسلام و قرآن و شرع دانسته، و برخی را نیازمند اصلاح و دانسته، بعضی از آنها را با یکدیگر متعارض و متنافی دانسته است. البته نویسنده برخی از اصول را قابل تفکیک، قابل ادغام یا قابل جایگزینی دانسته است.
<ref>بررسی و نقد و تحلیل پیش نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران. نوشته:سیدمحمدعلی موحدابطحی اصفهانی. تابستان 1358صندوق قرض الحسنه امام حسین (ع) اصفهان، 135 صفحه</ref>
ابتدا قرار بر این بود که این پیشنویس به صورت مستقیم به [[همه‌پرسی]] گذاشته شود. [[مهدی بازرگان]] و [[یدالله سحابی]] با این پیشنهاد مخالفت کردند. استدلال آنان این بود که به مردم قول تشکیل [[مجلس موسسان]] داده شده و باید با تشکیل این مجلس از طرف مردم، آرای عمومی در بند بند قانون لحاظ شود. اما به دلیل کمبود وقت امکان تشکیل این مجلس نیز میسر نشد و قرار بر این شد که مجلسی مختصرتر تشکیل گردد و بر مبنای پیشنویس تدوین شده قانون اساسی را تعیین کند. این مجلس با عنوان «[[مجلس خبرگان قانون اساسی]]» تشکیل شده و سید روح الله خمینی دو ماه به آن وقت داد تا کار خود را انجام دهد.
| |||