سیامک گلشیری: تفاوت میان نسخه‌ها

گلشیری فعالیت ادبی‌اش را از سال ۱۳۷۰ آغاز کرد. اولین داستان کوتاه او به نام «یک شب، دیروقت» در ۱۳۷۳، در [[آدینه (نشریه)|مجلهٔ آدینه]] به چاپ رسید و پس از آن داستان‌های زیادی در مجلات مختلف ادبی، نظیر [[آدینه (نشریه)|آدینه]]، گردون، دوران، کارنامه، زنده رود، زنان، کلک و چندین و چند مقاله در روزنامه‌های مختلف به چاپ رساند و سرانجام در ۱۳۷۷ اولین مجموعه ‌داستانش، با عنوان ''از عشق و مرگ''، منتشر شد.{{سخ}}

بیشتر داستان‌های گلشیری در ایران معاصر و به ویژه [[تهران]] اتفاق می‌افتند و با نگاه کاملاً [[رئالیسم| رئالیستی]] به انسان و رابطه‌اش با جامعهٔ [[تاریخ معاصر ایران|معاصر]] می‌پردازند. بدین سبب می‌توان گفت با خواندن آثار او، تصویری موثق از زندگی بخشی از طبقهٔ متوسط شهرنشین، به‌ویژه در [[تهران]]، در ذهن خواننده نقش می‌بندد که بی‌گمان به‌دلیل اصرار او در پرداختن به فضایی است که در آن زندگی می‌کند و این حتی در آثار [[خیال‌پردازی (گونه هنری)|فانتزی]] این نویسنده، که برای نوجوانان نوشته، به چشم می‌خورد. از مشخصات دیگر داستان‌های او می‌توان به صحنه‌های متعدد، [[دیالوگ]]<nowiki/>های بسیار و نثر کاملاً بی‌طرفانه و خالی از صفت و قید اشاره کرد.{{سخ}}

 

== جوایز و افتخارات ==