بن هور (فیلم ۱۹۵۹): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←ساخت: اصلاح برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
خط ۵۶:
تهیه این فیلم دو سال به‌طول انجامید. ابتدا می‌بایست قسمت‌هایی از شهر اورشلیم بازسازی شود. [[تهیه‌کننده فیلم|تهیه‌کننده]] این فیلم، سام زیمبالیست، استودیوی چینه‌چیتای رُم را انتخاب کرد و تمام فیلم را در حوالی این استودیو تهیه کرد که ۱۵ هزار طرح مختلف در مساحتی بیش از ۳۴۰ جریب اجرا شد. برای این طرح‌ها ۳۰۰ دکور عظیم در جاهای مختلف استودیوی چینه چیتا در رم ساخته شد. وقتی باستان‌شناسی را برای دیدن از دکورها به رُم بردند، وی با ناباوری گفت: خدایا، این همان شهری است که عیسای ناصری در آن قدم زد!. میدان ارابه‌رانی به‌طور کامل ساخته شد و از هیچ شگرد کامپیوتری بهره نگرفتند. در اواسط سال ۱۹۵۹، [[ویلیام وایلر]]، کارگردان پرکار و سختگیر هالیوود برای کارگردانی این فیلم دعوت شد. نخستین کار این بود که هنرپیشه‌ای را برای بازی در نقش بن‌هور بیابند. تمام بازیگران مشهور آن زمان در فهرست قرار داشتند. [[چارلتون هستون]] نیز برای بازی در نقش مسالا (رقیب رومی بن‌هور) در نظر گرفته شده بود. سرانجام وایلر بر آن شد تا هستون را برای ایفای نقش اصلی انتخاب کند، زیرا یک سال پیش از آن، با او همکاری خوبی در فیلم سرزمین بزرگ داشت. بازیگران دیگر یکی پس از دیگری انتخاب شدند. پیش از او [[مارلون براندو]]، [[برت لنکستر]] و [[راک هادسن]] بازی در نقش جودا بن هور را رد کرده بودند
ویلیام وایلر به کارگردانی پرهزینه معروف بود. کمتر پیش می‌آمد که او صحنه‌ای را فقط یک بار فیلم بگیرد. بارزترین خصوصیت کار وایلر، کلوزآپ‌های متعددی در بن هور بود. یکی از عجایب این فیلم که در موفقیت آن نقشی به‌سزا داشته‌است، موسیقی قوی این فیلم است که میکلوش روژا، [[آهنگساز]] مجارستانی‌الاصل آن را به عهده گرفت. برای ساخت فیلم بن هور در سال ۱۹۵۹ حدود ۱۵ میلیون دلار خرج شد. تدارکات اولیه آن
== جوایز ==
| |||