درفش کاویانی: تفاوت میان نسخه‌ها

تصاویر درفش کاویانی مربوط به بیش از ۲۳۰۰ سال پیش همچنان بر روی سکه‌ها موجود است؛ ولی بیشتر دانش ما در مورد جنس درفش کاویانی به نوشته‌های تاریخ‌نویسان پس از ورود اسلام به ایران بازمی‌گردد. [[محمد بن جریر طبری|طبری]] در کتاب تاریخی خود به نام [[تاریخ طبری]] می‌نویسد: درفش کاویانی از پوست پلنگ درست شده و درازای آن دوازده [[ارش (یکا)|اَرَش]] بود. اگر هر ارش را که فاصلهٔ نوک انگشتان دست تا بندگاه آرنج است، ۶۰ سانتی‌متر بگیریم- کمابیش پنج متر پهنا و هفت متر درازای این درفش بوده است. [[علی بن حسین مسعودی|ابوالحسن مسعودی]] نیز به همین موضوع اشاره می‌کند. [[ابن خلدون]] گزارش می‌کند که درفش کاویانی ستاره‌ای در میانه داشت و باور داشتند که آن که این درفش را به دست دارد، شکست‌ناپذیر است. [[آرتور کریستنسن]]، [[باستان‌شناس]] و [[ایران‌شناس]] [[دانمارک|دانمارکی]]، درفش کاویانی را پرچم [[شاهنشاهی ساسانیان]] دانست و استدلال کرد که [[خاندان کارن]]، که تبارشان را تا پسر [[کاوه آهنگر|کاوه]] پی‌گرفته بود، با توجه به شهرت اسطوره کاوه، درفش کاویانی را در جای نماد به کار می‌بردند.<ref>Iran dar zaman Sassanian (Book, 1999) [WorldCat.org]</ref> [[استیگ ویکاندر]]، [[تاریخ‌شناس]] [[سوئد|سوئدی]]، با این دیدگاه موافق بود، اما استدلال کرد که این درفش را گروهی از مردان جنگ‌جوی عصر اوستایی و نگهبانان و راهبان جنگی [[دین زرتشت]] هم حمل می‌کردند. او همچنین ثابت کرد که درفش کاویانی در دوران [[اشکانیان]] پرچم ملی ایران بوده‌است.[[ابومنصور عبدالملک ثعالبی]] نویسنده عرب دوران پس از اسلامی شدن ایران به نقل از روایات پهلوی گفته‌است که [[پاکور یکم]] درفش کاویانی را بازیابی کرد و به منظور کینه‌‌‌جویی از بابت [[جنگ‌های اسکندر|تهاجم اسکندر به سرزمین ایران]]، لشکرکشی‌ علیه سرزمین‌های رومی را آغاز کرد.<ref>{{cite book |last1=Yarshater |first1=Ehsan |title=The Cambridge History of Iran |date=1983 |publisher=Cambridge University Press |isbn=978-0-521-20092-9 |page=475 |url=https://books.google.com/books?id=Ko_RafMSGLkC&pg=PA475 |language=en}}</ref>
مدتی در مورد این ادعاها اختلاف نظر وجود داشت، تا این که پس از کشف سکه‌ای مربوط به دورهٔ فرمانداری [[بغداد یکم]]، [[فرترکه]] سلوکیان در [[پارسه]]، مشخص شد که دیرینگی درفش کاویانی به دوره فرمانداران ایرانی در دوره [[سلوکیان|سلوکی]] بازمی‌گردد، که به عبارتی مربوط به قبل از دوره اشکانیان بوده و دست‌کم بیش از ۵۰۰ سال پیش‌تر از دورهٔ ساسانیان قدیمی‌تر است. در این سکه درفش کاویانی با چهار نقطهٔ بزرگ پیدا است. همچنین مشاهده می‌شود که نه‌تنها [[فرترکه|فَرَتَرَکه‌های]] [[پارسه]] درفش کاویانی را به عنوان پرچم خود معرفی کردند، بلکه آن را در کنار آتشکده و نماد [[فر کیانی]] بر روی سکه‌های خود ضرب می‌کردند. در همهٔ سکه‌ها به‌خوبی پیدا است که درفش کاویانی دارای چهار نقطه و آویزه بوده و در میان آن یک گل جای داشته‌است.