سرخ ولیک: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Qian.Nivan (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز ریخت شناسی آن توضیح داده شد |
||
خط ۱۹:
'''سرخه ولیک''' یا '''زالزالک برگ‌ریز''' {{علمی|Crataegus monogyna}} مترادف {{علمی|Crataegus microphylla}}<ref>{{پک|مظفریان|۱۳۷۵|ک=فرهنگ نام‌های گیاهان ایران|ص=۱۶۲}}</ref> نام یک [[گونه (زیست‌شناسی)|گونه]] از [[سرده]] [[زالزالک]] است. این گیاه زینتی و دارویی بومی [[اروپا]]، شمال‌غربی [[آفریقا]] و [[غرب آسیا]] بوده و جزء [[گونه‌های مهاجم]] است.
سرخه ولیک که در عربی و طب سنتی با نام زعرور احمر شناخته می شود درختچه ای است پرپشت به ارتفاع 2 تا 6 متر، با شاخه های خاردار، خاکستری، صاف، برگ هایی مشتکل از سه تا پنج لوب، عمیق، فرورفته، دندانه دار در بالا، به رنگ سبز تیره و براق. گل های سفید یا صورتی تاج آن دارای پنج گلبرگ، برچه های فراوان، بساک های قهوه ای مایل به قرمز، میوه های قرمز کوچک، بیضی یا کروی، با خمیر آردی، کمی شیرین، با یک هسته.
<references />
قطره [[کراتاگوس]] که از عصاره هیدروالکلی گیاه سرخ‌ولیک تهیه می‌شود اثرات [[کاردیوتونیک]]، گشادکننده [[سرخرگ کرنری]] و پایین آورنده فشار خون دارد.<ref>[http://new.irteb.com/?cat=22 پایگاه اطلاع‌رسانی پزشکان ایران] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20131010083354/http://new.irteb.com/?cat=22 |date=۱۰ اکتبر ۲۰۱۳ }}، بازدید:مارس ۲۰۱۰.</ref>
| |||