همرفت ریلی–بنارد: تفاوت میان نسخه‌ها

ویژگی‌های پدیده همرفت ریلی–بنارد نخستین بار با آزمایشی ساده توسط [[آنری بنار]]د، [[فیزیک‌دان]] فرانسوی، در سال ۱۹۰۰ مورد بررسی قرار گرفت.

برای این آزمایش لایه‌ای از مایعی مثل آب را میان دو صفحه موازی افقی قرار داد. فاصله عمودی بین دو صفحه در مقایسه با ابعاد دو صفحه باید کم باشد تا نتایج آزمایش بهتر دیده شود. در صورتی که دمای دو صفحه یکسان باشد، سیال تمایلی به حرکت ندارد و در حالت تعادل ساکن باقی خواهد ماند و خبری از شکل‌گیری سلول‌ها نخواهد بود. این نتیجه‌ای است که بر اساس تئوری [[پایداری لیاپانوف]] نیز قابل انتظار بود؛ ولی اگر دمای صفحه پایین‌تر به آرامی افزایش داده شود، [[انرژی گرمایی]] منتقل شده به سیال از طریق [[رسانش گرمایی]] صفحه، منجر به حرکت آن می‌شود. دما و متعاقب آن چگالی و همچنین فشار مایع به صورت خطی از صفحه کف تا صفحه فوقانی رو به افزایش می‌گذارد و به عبارتی دیگر [[گرادیان]] دمایی به صورت خطی در سیال میان دو صفحه پدید می‌آید. ([[مدل‌سازی]] این سیستم توسط علم [[مکانیک آماری]] ممکن خواهد بود)