آنتاگونیسم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ستیهندگی'''<ref>فرهنگ فلسفی دودِن، ترجمه‌ٔ رحمان افشاری و واهیک کشیش زاده</ref> یا '''آنتاگونیسم''' به دید کلی معاشرت غیراجتماعی انسان‏هاستانسان‌هاست.

'''ستیهندگی''' برابر [[فارسی]] واژهٔ آنتاگونیسم می‌باشد.<ref>فرهنگ فلسفی دودِن، ترجمهٔ رحمان افشاری و واهیک کشیش زاده</ref> ستیهندگی برگرفته از «ستیهنده = ستیهندگ + ی، پسوند مصدری»<ref>فرهنگ واژهٔ دهخدا</ref>، ستیزی است که با لجاجت و جنگ و سرکشی و نافرمانی باشد. واژهٔ آنتاگونیسم از ریشه‏یریشه‌ی [[یونانی]] «آنتی»(anti) به معنای ضد و «آگونیسما»(agonisma) به معنای ستیزه می‌باشد. این واژه در [[آلمانی]] به شکل Antagonismus و در [[زبان انگلیسی|انگلیسی]] به شکل antagonism می‌باشد.

ستیهندگی بیش از همه در بافت فلسفهٔ اجتماعی و در ارتباط با تضاد، نزاع و آشتی ناپذیری به کار می‏رودمی‌رود. این اصطلاح را نخستین بار [[کانت]] برای نامیدن «معاشرت غیراجتماعی انسان‏هاانسان‌ها» به کار برد. بر پایهٔ نگرهٔ [[مارکسیستی]] جامعه، هر جامعهٔ شکافته به طبقات، به طور الزامی آنتاگونیستی است، یعنی مشخصهٔ آن تضاد منافع آشتی ناپذیر است، که این تضادها در نگر [[کارل مارکس]] تنها در یک جامعهٔ بی طبقه (کمونیستی) از بین می‏روندمی‌روند.