استان توکومان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
SieBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات اصلاح: ru:Тукуман (провинция)
AliBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات:اصلاح فاصلهٔ مجازی
خط ۱:
''' ایالت توکومان ''' ، یکی از ایالات 23 گانه [[آرژانتین]] ، واقع در شمال غرب کشور می باشدمی‌باشد که با ایالات [[ ایالت سالتا | سالتا ]] ، [[ ایالت کاتامارکا | کاتامارکا ]] و [[ ایالت سانتیاگو دل استرو | سانتیاگو دل استرو ]] مرز مشترک دارد . توکومان پرجمعیت ترینپرجمعیت‌ترین ایالت آرژانتین است .
 
== مشخصات ==
خط ۱۴:
 
استعمارگران اسپانیایی که تلاش می کردند بومیان شکست خورده را به سمت بوئنوس آیرس روانه کنند با مقاومت قبیله کوئیلمس روبرو شدند . این قبیله بعدها به سوی شهر کوئیلمس کنونی رهسپار شد .
محموله هایمحموله‌های طلا و نقره که از حاکم نشین هاینشین‌های وابسته به امپراتوری اسپانیا به سمت بوئنوس آیرس در حرکت بودند از توکومان می گذشت به همین سبب توکومان اهمیت بسیاری یافت .
 
ایجاد [[ نایب السلطنه ریودلاپلاتا ]] به معنای پایان انتقال محموله از پرو به بوئنوس آیرس بود . از آن پس توکومان شاهد ورود کالاهای بریتانیا از طریق گمرک خانه هایخانه‌های تازه تاسیس بوئنوس آیرس بود .
در سال 1783 منطقه توکومان تجزیه شد و توکومان ( کنونی ) تحت نظارت منطقه سالتا دل توکومان درامد .
 
در سال 1813 خوزه ده سان مارتین به توکومان آمد و مدرسه نظامی را تاسیس کرد . منطقه مذکورنیز یک سال بعد تجزیه شد و به ایالات کنونی تجزیه شد .
به تاریخ 9 جولای 1816 در کنگرهٔ توکومان ، ایالات متحده ریودلاپلاتا استقلال خود را از اسپانیا اعلام کرد اما درگیری هایدرگیری‌های داخلی ، اتفاق ایالات و تبدیل آن به جمهوری آرژانتین را به تاخیر انداخت .
 
در پی شکست آرژانتین در راه استقلال ، برنابه آرائوس ، فرماندار و از اعضای هیأت حاکمه ، در 22 مارس 1820 تشکیل " جمهوری فدرال توکومان " را اعلام کرد اما با عقب نشینی ایالات [[ ایالت کاتامارکا | کاتامارکا ]] و [[ ایالت سانتیاگو دل استرو | سانتیاگو دل استرو ]] ، یک سال بعد شکست خورد .
آغاز سدهٔ 20 همزمان با اعمال محدودیت هایمحدودیت‌های گمرکی و ورود خطوط راه آهن بود که اوضاع اقتصادی ایالت را به ویژه در تولید نیشکر بهبود داد . اما بحران قیمت نیشکر در دهه 1960 موجب شد تا رئیس جمهور وقت ، خوان کارلوس اونگانیا , 11 کارخانه شکر را تعطیل اعلام کند که چالشی جدی برای اقتصاد توکومان بود .
 
دهه 1970 اوضاع اقتصادی و سیاسی رو به وخامت گذاشت . به این ترتیب که علاوه بر بحران اقتصادی ای که دامن گیر منطقه بود ، رئیس جمهور وقت ( 1975 ) ، ایزابل پرون ، در ایالت توکومان اعلام وضعیت اضطراری نمود که به " عملیات استقلال " منجر شد . این عملیات از سوی ارتش آرژانتین برای سرکوب یک گروه چریکی و چپ گرا موسوم به " ارتش انقلابی خلق " ( ERP ) انجام شد . این گروه گواریست در تدارک یک محاصره عمومی در مناطق کوهستانی ایالت توکومان در نزدیکی مرز بولیوی بود . خشونت هاخشونت‌ها تا انتخاب فرماندار بعدی ، آنتونیو دومینگز بوسی ( مارس 1976 ) ، و عزل ایزابل پرون ادامه داشت .
 
 
خط ۳۱:
== جغرافیا و اقلیم ==
 
با وجود مساحت کم ، دو سیستم جغرافیایی در ایالت توکومان مشهود است : شرق ایالت در نزدیکی منطقه گران چاکو با اراضی هموار و غرب آن با دره هایدره‌های تنگ ( در شمال غرب ) و کوه هایکوه‌های نوک تیز ( در جنوب شرق و نزدیکی پامپاس ) . سررو ال بولسون با 5550 متر بلندترین قله در شمال غرب توکومان قرار دارد .
نواحی کوهستانی ایالت بارش سالانه ای معادل 1500 میلیمتر دارد در حالیکه این مشخصه برای دیگر نواحی 600 میلیمتر است . به سبب پوشش گیاهی عالی ، به توکومان لقب " باغ جمهوری " داده اند .
از رودهای عمده ایالت رود سالی است که از آن برای آبیاری و تولید برق استفاده میشودمی‌شود . در ضمن سدهای ال کادیال بر رود سالی ، امبالسه بر روی رود اوندو ، لا آنگوستورا بر رود سوسا و اسکاپا بر رود ماراپا احداث شده اند .
 
 
== اقتصاد ==
 
ایالت توکومان با تولید ناخالص داخلی برابر 2/7 میلیارد دلار در سال 2006 و درامد سرانه 5400 از نظر اقتصادی در حال توسعه می باشدمی‌باشد ( هفتمین ایالت ) .
تکیه گاه اقتصادی ایالت بخش کشاورزی ( 7 درصد اقتصاد ایالت ) و محصولاتی چون نیشکر ( 60 درصد تولید ملی ) ، سویا ، ذرت ، لیمو ، توت فرنگی حبوبات و کیوی میباشدمی‌باشد
از سایر فعالیت هایفعالیت‌های اقتصادی توکومان ، پرورش دام به ویژه برای مصارف داخلی است .
تولیدات صنعتی 15 درصد اقتصاد ایالت را تشکیل می دهد . از جمله آنها : صنایع غذایی ، نساجی ، الکل ، شکر و صنایع متالورژیک می باشند .
 
در بخش خدمات ، صنعت جهانگردی و مراکز فرهنگی و ورزشی منبع درامدزایی می باشند . جاذبه هایجاذبه‌های توریستی و اماکن دیدنی ایالت عبارتند از :
آزادراه پانامریکن که دو شهر توکومان را به سانتیاگو دل استرو و بوئنوس آیرس را به هم متصل میکندمی‌کند .
 
پارک ملی کامپو ده لوس آلیسوس
 
ویرانه هایویرانه‌های شهر تاریخی کوئیلمس
 
دانشگاه هادانشگاه‌ها : دانشگاه ملی توکومان ، دانشگاه فنی ، دانشگاه ایالتی توکومان ، دانشگاه سان پابلو و دانشگاه توماس ده آکینو
 
 
خط ۵۷:
== تقسیمان سیاسی ==
 
ایالت به 17 بخش ( دپارتمان ) تقسیم می شودمی‌شود .
 
1 – بخش بورویاکو