سهیم کردن کارگران در سود کارخانه هاکارخانهها یکی از فرم هایفرمهای دستمزد است که در آن کارگران و کارمندان یک کارخانه یا واحد تولیدی علاوه بر دستمزد و یا حقوق ماهیانه اشان سهمی از سود سالیانه آن واحد یا کارخانه می برند.
== پیشینه ==
نخستین بار در دنیا در کشور آلمان سهیم شدن در سود کارخانه هاکارخانهها به تصویب رسید. صاحب کارخانجات صنعتی در برلین شخصی به نام ''اوتو لیلی انتال'' در سال [[۱۸۹۰ (میلادی)|۱۸۹۰]] سهم سودی به اندازه ۲۵٪ برای کارگران و کارمندانش تعیین کرد.<ref>[http://www.lilienthal-museum.de/olma/el4106.htm An announcement of Otto Lilienthal for the Workers and Employees of his Factory from the 12th March 1890]</ref> در اواخر قرن نوزدهم در سال [[۱۸۹۶ (میلادی)|۱۸۹۶]] ''کارل سایس'' در کارخانجات معروف دوربین و میکروسکوپ سازی و نور سنجی (اپتیک) خود، کارگران و کارمندانش را در سود کارخانه هایش سهیم کرد. کارگران ایرانی با سهم ۲۰٪ از سود کارخانه هاکارخانهها سهیم شدند.