کنوانسیون مربوط به وضعیت پناهندگان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کنوانسیون مربوط به وضعیت پناهندگان''' [[سازمان ملل متحد]]، کنوانسیون بین المللیبین‌المللی است که تعریف می کندمی‌کند پناهنده چه کسی است و حقوق افراد پناهنده و مسئولیت کشورهای عضو را نسبت به پناهجویان مشخص می کند. طبق این کنوانسیون تمامی افراد از حق پناهندگی برخوردار نیستند، مثل [[جنایت جنگی|جنایتکاران جنگی]] یا افراد نقض کننده [[حقوق بشر]] که از این حق محروم هستند.

این کنوانسیون در جلسه ویژه سازمان ملل متحد در تاریخ [[۲۸ جولای]] [[۱۹۵۱ (میلادی)|۱۹۵۱]] به تصویب رسید و در تاریخ [[۲۲ آوریل]] [[۱۹۵۴ (میلادی)|۱۹۵۴]] به اجرا در آمد. این کنوانسیون در ابتدا به پناهندگان [[اروپا]]یی پس از [[جنگ جهانی دوم]] محدود می شد که با به تصویب رسیدن معاهده ۱۹۶۷ محدودیت هایمحدودیت‌های جغرافیایی و زمانی آن برداشته شد و محدوده فعالیت هایفعالیت‌های کنوانسیون توسعه یافت. [[دانمارک]] اولین کشوری بود که این معاهده را در تاریخ [[۴ دسامبر]] [[۱۹۵۲ (میلادی)|۱۹۵۲]] به تصویب رساند.