رخج: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رُخَج'''، (به [[اوستایی]]: Haraxvaitī ''هرخوائیتیهَرَخوَیتی''، به [[پارسی باستان]]: Harahuvatiš هَرَهُوَتیش، به [[زبان یونانی|یونانی باستان]]: Ἀραχωσία ''آراخوزیا'' یا Ἀραχῶται ''آراخوتای''، به [[لاتینی]]: Arachosia ''آراخوزیا''، به [[عربی]]: ''رُخَج'') از شهرب‌هاشهرب‌های شرقی ([[ساتراپی|ساتراپی‌های]]) شاهنشاهی [[هخامنشی]] بوددر اطراف [[قندهار]] امروزی بوده که [[اقوام ایرانی‌تبار|قوم ایرانی]] رُخَجی (Arachosians یا Arachoti) در آن سکنی داشته است. گاه سرزمین باستانی [[گنداره]]، سرزمینی که از نواحی [[رود کابل]] تا [[رود سند]] وسعت داشته با این سرزمین اشتباه گرفته می‌شود.

ایالت رخج در خاور [[فلات ایران]] قرار داشت و مشتمل بر [[قندهار]] امروزی در [[افغانستان]] می‌شده است. نخستین بار در [[فرگرد نخست وندیداد]] [[اوستا]] بنام ''هرخوائیتیهَرَخوَیتی'' و در فهرست سرزمین‌های تابع [[هخامنشیان]] در سنگ‌نوشته‌های هخامنشی بنام ''هَرَهُوَتیش'' آمده‌است.

[[اسکندر مقدونی]] در سال ۳۲۸ پیش از میلاد، به این ایالتسرزمین بعدهارسید و رُخّجی‌ها را به دستاطاعت [[یونانیان]]درآورده و [[هندیان]]کاپیشه‌کانیش (Kāpišakāniš) پایتخت رُخَج را به نامش اسکندریه (Alexandropolis) تغییرنام داد که همان قندهار امروزی افتاداست. در متون فارسی و عربی پس از اسلام، این سرزمین را ''رُخَج'' می‌نامیدند.