سازمان ثبت احوال کشور: تفاوت میان نسخه‌ها

در گذشته ثبت امور مربوط به ولادت و ازدواج در ایران بصورت سنتی بیشتر با مراجعه به روحانیون، ریش سفیدان محله یا بزرگان قوم انجام می‌گرفت. ثبت احوال به شیوه کنونی با پیروی از کشورهای اروپایی در ایران رواج یافت. بر اساس مصوبه هیات وزیران در تاریخ [[۲۰ آذر]] ماه [[۱۲۹۷]] خورشیدی، مقررات تشکیل '''اداره سجل احوال''' در وزارت کشور تهیه شد و نخستین شناسنامه برای دختری بنام فاطمه ایرانی در تاریخ [[۳ دی]] همان سال صادر شد. از سال [[۱۳۰۴]] شمسی، بر اساس قانون، دریافت شناسنامه برای کلیه شهروندان ایرانی در مناطقی که در آنها اداره سجل احوال دایر بود الزامی شد <ref>[http://www.sabteahval.ir/default.aspx?tabid=59 تاریخچه سازمان ثبت احوال]</ref>. '''اداره کل احصائیه و سجل احوال''' بر اساس مصوبه [[۲۰ خرداد]] [[۱۳۰۷]] با وظایف مستقل و به عنوانی نهادی وابسته به وزارت کشور کار خود را آغاز کرد. با بازنگری وظایف و آئین نامه‌های مربوط به این نهاد، نام آن در سال [[۱۳۱۹]] به '''اداره کل آمار و ثبت احوال''' تغییر یافت. آخرین بار در سال [[۱۳۵۵]] با تعریف وظایف و ساختار جدید، این نهاد به نام کنونی یعنی '''سازمان ثبت احوال کشور''' تغییر نام داد. بعد از [[انقلاب اسلامیایران (۱۳۵۷)]]، برخی وظایف و آئین نامه‌های این سازمان در سال ۱۳۶۳ مورد بازنگری [[مجلس شورای اسلامی]] قرار گرفت <ref>[http://www.sabteahval.ir/ وبگاه سازمان ثبت احوال کشور]</ref>.