در سال ۱۹۲۹، دالی با [[کارگردان]] و [[فیلمساز]] اسپانیایی [[لوئیس بونوئل]] در ساخت [[فیلم کوتاه]] ''«[[سگ اندلسی]]»'' همکاری کرد. او بیشتر در نوشتن [[فیلمنامه]] به بونوئل کمک کرد اما بعدها مدعی شد که در فیلمبرداری پروژه نیز به شدت درگیر بودهاست، ادعایی که هیچگاه با دلیل و مدرک ثابت نشد.<ref>مایکل کولر، [Un Chien Andalou http://wwwarchive.sensesofcinema.com/contents/cteq/01/12/chien.html]، مفاهیم سینما، ژانویه ۲۰۰۱، بازیابی در ۲۲ ژوئن ۲۰۰۸</ref> همچنین در همان سال، دالی با همسر آیندهاش ''«[[گالا]]»'' ملاقات کرد.<ref>لندری شلی، [http://www.tcnj.edu/~unbound/spring2005/articles/a2 دالی مردم را به هیجان آورد]، unbound (کالج نیوجرسی)، بهار ۲۰۰۵، بازیابی در ۲۲ ژوئن ۲۰۰۸</ref> ''«النا ایوانوونا دیاکونووا»'' یک مهاجر [[روس (نژاد)|روس]] بود که تقریبا یازده سال از دالی بزرگتر بود و پیش از این، با شاعر [[فراواقعگرایی|سوررئالیست]] [[فرانسه|فرانسوی]] ''«[[پل الوارد]]»'' ازدواج کردهبود. در این سال، دالی چندین نمایشگاه مهم برگزار کرد و به طور رسمی به گروه سوررئالیستها در محله [[مون پارناس]] [[پاریس]] پیوست. (اگرچه آثار دالی پیش از این برای تقریبا دو سال شدیدا تحتتاثیر سوررئالیسم بود.) سوررئالیستها روشی که دالی آن را ''«[[شیوه انتقادی-توهمی]]»'' در دستیابی به ''ناخودآگاه'' برای خلاقیت هنری بیشتر مینامید را تشویق کردند.
[[پرونده:The Persistence of Memory.jpg|thumb|left|250px|[[تداوم حافظه]] - ۱۹۳۱ میلادی]]