استان تیرا دل فوئگو (آرژانتین): تفاوت میان نسخه‌ها

''' ایالت تیرا دل فوئگو ''' ، یکی از ایالات 23 گانه [[آرژانتین]] ، واقع در جنوب کشور می‌باشد که با هیچ یک از ایالات مرز مشترک ندارد . در واقع تیرا دل فوئگو جزیره ایست که توسط [[تنگه ماژلان]] از قاره آمریکا جدا شده است و شامل سه قسمت است :

* جزایر فالکلند ( مالویناس ) ، جورجیای جنوبی و ساندویچ جنوبی ،جنوبی، مناطقی خودگردان در تملک بریتانیای کبیر می‌باشد که آرژانتین ادعای مالکیت آن را دارد .

* منطقه جنوبگان که سه کشور آرژانتین ،آرژانتین، بریتانیا و شیلی ادعای مالکیت آن را دارند .

جوان‌ترین ایالت آرژانتین ، 12 هزار سال پیش مسکونی بود . تیرا دل فوئگو پیش از ورود اسپانیایی‌ها به آمریکای جنوبی زیستگاه بومیان ( قبایل الاکالوفالاکالوف، ، یامانا ،یامانا، سلکنام و مانکنک ) بود . 50 سال پس از کشف منطقه ،منطقه، بیشتر بومیان به سبب شیوع بیماری هایی چون آبله مرغان و سرخک از بین رفتند . مرکز ایالت ،ایالت، اوشوایا است و در زبان بومیان به معنای " خلیج رو به انتها " است .

[[ فردیناند ماژلان ]] در سال 1520 نخستین کسی بود که منطقه را مشاهده نمود. به سبب دود و آتشی که بومیان تولید کرده بودند ، بودند، او منطقه را " سرزمین دود " نامید . بعدها این نام به سرزمین آتش ( تیرا دل فوئگو ) تغییر یافت .

بعدها خوان ده آلده رته ( 1555 ) و پدرو سارمینتو در پی تاسیس سکونتگاه هایی برآمدند اما به موجب آب و هوای خشن و حملات مکرر دزدان دریایی بریتانیایی ناکام ماندند . ایالت میزبان اکتشاف گران هلندیهلندی، ، فرانسوی ،فرانسوی، اسپانیایی و بریتانیایی نیز بود . گابریل ده کاستیا پیش از اکتشاف جنوبگان به منطقه رسید . البته روبرت فیتزروی و چارلز داروین نیز قبلا پا به منطقه گذاشته بودند .

در سال 1828 آرژانتین از پوئرتو لوئیز در جزایر فالکلند برای موارد کیفری استفاده می کرد اما در سال 1883 دولت بریتانیا از نماینده آرژانتین ،آرژانتین، خوزه ماریا پینه دو " خواست تا نیروهای آن کشور ، کشور، جزیره را ترک کنند .

لوئیز پیدرابوئنا پایگاهی در سان خوان سالوامنتو در جزیره استادوس ( واقع در شرق تیرا دل فوئگو که توسط تنگه لومر از آن جدا می‌شود ) تاسیس کرد . " جامعه مبلغان آمریکای جنوبی " که یک انجمن مذهبی وابسته به بریتانیا بود ،بود، تحت سرپرستی وایت استرلینگ ؛استرلینگ؛ در سال 1869 شهر اوشوایا را به عنوان مقر تبلیغی آنگلیکان تاسیس نمود . به طور مشابه و کمی پس از آن ، " جامعه کاتولیک سیلزی‌ها " sales نیز ریوگرانده را به عنوان مقر تبلیغی خود ایجاد کردند .

بخش جنوبی کانال بیگل ،بیگل، تنگه ای که جزایر ناوارینوناوارینو، ، اوسته ،اوسته، لندن دریدری، ، پیکتون ،پیکتون، لنوکس و نوئوا ( متعلق به شیلی ) را از تیرا دل فوئگو جدا می‌کند ،می‌کند، نیز بین آرژانتین و بریتانیا مورد مناقشه بود .

با بالاگرفتن تب طلا ،طلا، کروات‌های بسیاری از دالماتیا به تیرا دل فوئگو آمدند . این مهاجرت‌ها جنبه‌های مثبتی چون ایجاد خطوط تلگراف داشت . بزودی آشکار شد که دشت‌های شمالی منطقه مکان مناسبی برای مزرعه داری و گله داری است ،است، بدین ترتیب لاتیفوندی های( املاک کشاورزی ) وسیعی ایجاد شد .

علاوه بر کروات‌ها ،کروات‌ها، مهاجرانی از اسکاتلند ،اسکاتلند، ایتالیا و باسک ،باسک، گالیسیای اسپانیا برای کار در مزارع پرورش گله و زمینداری به ایالت آمدند .

در سال 1943 پایگاه‌های دریایی و هوایی در ریوگرانده و اوشوایا تاسیس شد . همچنین در سال 1990 منطقه ملی تیرا دل فوئگو و جزایر وابسته به آن ،آن، استقلال خود را به عنوان ایالت به دست اورد .

ایالت از نظر جغرافیایی به سه ناحیه مجزا تقسیم می‌شود : جزایر تیرا دل فوئگو ،فوئگو، جنوبگان و جزایر آتلانتیک جنوبی

در شمال جزیره کوه‌های کم ارتفاع با سواحل شنی با شیبی به سوی جنوب می باشند . این ناحیه در به استپ ایالت سانتاکروز شباهت دارد . در ارتفاعات مرکز جزیره ،جزیره، قله‌های بلندی مانند کورنو ( 1490 متر ) و رودهای کوچکی چون گرانده ،گرانده، اونا و مونه تا وجود دارد . به سبب دمای پایین در این منطقه توده‌های یخی کوچک بسیاری وجود دارد .

بخشی از جنوبگان که مورد ادعای آرژانتین است باآب و هوایی سرد و پرباد شامل پالمار و دریای ودل است . بلندترین قله این قسمت ،قسمت، چیریگوانو با 3360 متر ارتفاع است .

این قسمت ایالت که شامل جزایر مورد مناقشه فالکلند ،فالکلند، جورجیای جنوبی و ساندویچ جنوبی و جزایر اورکنی جنوبی است اقلیمی مرطوب با پوشش گیاهی متراکم ( به جز فالکلند ) دارد .

تکیه گاه اقتصادی ایالت ، ایالت، دامپروری ( 5 درصد اقتصاد ایالت ) ، پرورش گوسفند و تولید پشم و گوشت است . مانند سایر ایالات جنوبی و در بخش معدن نیز ،نیز، در تیرا دل فوئگو گاز طبیعی و نفت وجود دارد طوری که 20 درصد اقتصاد ایالت را تشکیل می دهد .

در بخش خدمات ، خدمات، صنعت جهانگردی منبع درامدزایی می‌باشد . جاذبه‌های گردشگری ایالت عبارتند از :

4 – بخش جزایر آتلانتیک جنوبی : جزایر مالویناس ( فالکلند ) ، اورکنی جنوبی ،جنوبی، شتلند جنوبی ،جنوبی، جورجیای جنوبی و ساندویچ جنوبی که مورد ادعای بریتانیا نیز هست .