تفاوت میان نسخه‌های «استان لا پامپا»

ایالت لاپامپا ،لاپامپا، یکی از ۲۳ ایالت [[آرژانتین]] ، واقع در منطقه [[ پامپاس | پامپاس ]] در مرکز کشور می‌باشد . این ایالت با ایالات [[ ایالت سان لوییز | سان لوییز ]] ، [[ ایالت کوردوبا | کوردوبا ]] ، [[ ایالت بوئنوس آیرس | بوئنوس آیرس ]] ، [[ ایالت ریونگرو | ریونگرو ]] ، [[ ایالت نئوکن | نئوکن ]] و [[ ایالت مندوزا | مندوزا ]] مرز مشترک دارد .

در سال ۱۶۰۴ میلادی ارنانداریاز پا به منطقه‌ای (لاپامپای کنونی) گذاشت که بعدها در سال ۱۶۶۲ توسط [[ «خرونیمو لوئیز ده کابره را» ]] کشف شد . با وجود این اکتشاف ،اکتشاف، اقامتگاه‌های دائمی از سدهٔ ۱۸ در منطقه ایجاد شد . اسپانیایی‌ها پس از مهاجرت با مقاومت بومیان محلی روبرو شدند . این مقاومت تا فرمانداری [[ خوان مانوئل ده روساس ]] و حتی پس از آن ،آن، تا [[ عملیات «فتح صحرا» ]] (دههٔ ۱۸۷۰ م .) ادامه یافت . در این عملیات نظامی که به فرماندهی ژنرال [[ خولیو روکا ]] انجام گرفت ،گرفت، منطقهٔ [[ پاتاگونیا ]] به دست مهاجران افتاد و بومیان از آنجا بیرون رانده شدند . منطقه ،منطقه، بین افسران نظامی تقسیم شد و نخستین اقامتگاه‌ها در آن ساخته شد .

در سال ۱۸۸۴ منطقه زیر نام «قلمروی ملی لاپامپای مرکزی» که شامل [[ ایالت ریونگرو ]] ی کنونی نیز می‌شد تشکیل شد . جمعیت این خطه که در آن زمان ۲۵ هزار نفر بود تا سال ۱۹۱۵ به ۱۱۰ هزار نفررسید . ۴۰ سال بعد ،بعد، خطهٔ مزبور تجزیه شد و لاپامپا استقلال خود را به عنوان یک ایالت به دست آورد .

ایالت لاپامپا با وجود نمایهٔ روستایی ،روستایی، یکی از بالقوه‌ترین مناطق در زمینه آموزشی ست .

لاپامپا با تولید ارزش ۲/۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۶ (بیست درصد میانگین ملی) از فعال‌ترین ایالات در بخش کشاورزی است . مهم‌ترین فعالیت آن را شاید بتوان پرورش گاو با ۳۶۳۲۶۸۴ راس ،راس، گوسفند (۲۰۲ هزار راس) ، بز (۱۴۰ هزار راس) و خوک (۶۰ هزار راس) دانست .

در خاک‌های حاصلخیز بخش شمال شرق ایالت ،ایالت، محصولاتی چون گندم (۱۰ درصد تولید ملی) ، آفتاب گردان (۱۳ درصد تولید ملی) ، ذرت ،ذرت، جو و سایر غلات تولید می‌شود .

از دیگر منابع درآمدزا می‌توان به صنعت لبنیات سازی با ۳۰۰ مرکز و ۲۵ کارخانه پنیر سازی ،سازی، تولید عسل و استخراج نمک اشاره کرد .