رصدخانه پارانال: تفاوت میان نسخه‌ها

آرایش تلسکوپ‌های خیلی بزرگ (VLT) ناوگانی از امکانات که برای منجمان اروپایی در آغاز هزاره سوم به شمار می روند. پیشرفته‌ترین تجهیزات نوری جهان، مرکب از چهار واحد تلسکوپ با آینه‌های اصلی به قطر 8.2 متر و چهار تلسکوپ متحرک کمکی به قطر 1.8 متر. این تلسکوپ‌ها می توانند با هم در گروه هایی دوتایی یا سه تایی کار کنند،بهکنند، به صورت یک تداخل سنج قول پیکر، تلسکوپ بسیار بزرگ تداخل سنج ESO ،ESO، به منجمان اجازه می دهد تا جزئیاتی مطابق با جزئیات یک تلسکوپ بسیار بزرگ را مشاهده کنند.

واحد تلسکوپ‌های 8.2 متری در مکان فشرده ای هستند ،هستند، کنترل کننده‌های گرمایی در ساختمان قرار داشته و همزمان با تلسکوپ‌ها می چرخند.این طراحی کمترین ناسازگاری با عوامل شرایط رصدی همچون هوای متلاطم در محفظه تلسکوپ ندارد، که می توانست به سبب تغییرات درجه حرارت و جریان باد طور دیگری باشد.

تلسکوپ‌ها ی رصد خانه VLT می توانند به تنهایی و مستقیما در گروه‌های دوتایی یا سه تایی با هم کار کنند ،کنند، به عنوان تداخل سنج VLT (VLTI)،طوری، طوری عمل می‌کند که یک تلسکوپ غول پیکر و بزرگتر عمل می‌کند و می تواند جزئیات را تا بالای 25 بار بهتر از هر تلسکوپ پالایش و رصد کند.

در تداخل سنج VLT ،VLT، شعاع نور با استفاده از یک سیستم پیچیده از آینه‌ها در تونل‌های زیر زمینی ترکیب می شود. این ازدحام مسیرهای نور باید در تعادلی کمتر از یک هزارم میلیمتر نگه داشته شوند. VLTI می توانند تصاویر را با یک کیفیت زاویه ای از میلی قوس ثانویه بازسازی کنند ،کنند، که وسایل آن در اصل می توانند دو چراغ جلو ماشینی را در ماه تمایز دهند.

چنانکه VLTI از هر شب بهره برداری می‌کند ،می‌کند، چهار تلسکوپ کمکی اختصاصی(ATs) 1.8 متری در دسترس هستند. ATsها بر روی شیار هایی سوار شده اند تا بتوانند به دقت بین موقعیت‌های تعین شده حرکت کنند. به واسطه این موقعیت ها، اشعه‌های نوری خودشان را در VLTI ترکیب می کنند.