هپاتیت ئی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
AliBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات:اصلاح فاصلهٔ مجازی
Amirobot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: تصحیح جایگذاری کاما، شمارگان هزارگان
خط ۱:
{{بدون منبع}}
از خانواده [[پیکورنا]] [[ویروس]]ها و جنس [[هپاتویروس]] است که قبلا تحت عنوان آنتروویروس ۷۲ طبق بندی شده‌است. اما اکنون بنام [[هپاتیت عفونی]] نامیده می‌شود. این ویروس کروی شکل است و تقارن ۲۰ وجهی دارد. بدون پوشش است , [[RNA]] آن مثبت است. توسط [[دهان]] و [[مدفوع]] انتقال می‌یابد. دوره کمون آن تقریبا ۱ ماهه‌است. بیماری مزمن [[کبد]]ی ایجاد نمی‌کند و به ندرت کشنده‌است و هیچ تشانه [[آنتی ژن]]ی با دیگر ویروس‌های کبدی ندارد. [[انسان]] و [[میمون]] میزبان‌های طبیعی این ویروس هستند. [[نوکلئوکسید]] آن در برابر [[اتر]] و [[اسید]] از سایر پیکورنا ویروس‌ها مقاوم‌تر است و به علت همین مقاومت باید در برخورد با [[بیماران]] مبتلا احتیاط کرد. با استفاده از گیرنده‌های سطح [[سلول]]های [[کبدی]] وارد سلول می‌شود. جزئیات پاتوژنیسیته برای این ویروس مشخص نیست. از طریق [[دستگاه گوارش]] فرد را آلوده می‌کند. احنمالا در سلول‌های اوروفارنکس و اپیتلیال [[روده]] تکثیر پیدا می‌کند. اگرچه انترفرون باعث محدوده شدن ویروس می‌شود اما سیستم ایمنی نیز در صدمه زدن به سلول‌های کبدی آلوده به ویروس و حذف آنها از بدن بی تاثیر نیست. به دنبال ضایعات سلول‌های کبدی [[یرقان]] ظاهر می‌شود. این ویروس از طریق [[صفرا]] وارد روده و مدفوع می‌شود و از ۱۰ روز قبل از ظهور علایم و ایجاد [[آنتی‌بادی]] در [[مدفوع]] وجود دارد و از طریق مدفوع منتشر می‌شود.
== علایم ==
[[علایم بالینی]] آن شامل [[خستگی]] , [[بی اشتهایی]] , [[ضعف]] , [[تهوع]] , [[شکم درد]] , [[یرقان]] , تیره شدن رنگ [[ادرار]] است و این بیماری در افراد [[بالغ]] شدید تر از از کودکان است. در [[کودکان]] اغلب بدون جلب توجه سپری می‌شود و در اکثر موارد بهبودی کامل حاصل می‌شود. حداکثر [[شیوع]] این بیماری بین سنین ۳۰ تا ۱۵ است.
بیش از ۸۰ درصد بزرگسالانی که به هپاتیت A مبتلا می‌شوند، تا ۸ هفته بیمار هستند و حدود ۳۰ روز کاری را از دست می‌دهند. مرحله پیش‌یرقانی، ۵ تا ۷ روز طول می‌کشد و با شروع ناگهانی تب، ناخوشی، بی‌اشتهایی، تهوع، استفراغ، درد شکم و سردرد خود را نشان می‌دهد. علایم کمتر شایع شامل لرز، میالژی، آرترالژی، سرفه، اسهال، یبوست، خارش و کهیر هستند. نشانه‌های موجود در معاینه فیزیکی عبارتند از هپاتومگالی دردناک، اسپلنومگالی. مرحله یرقانی (ایکتریک) که ۳ تا ۳۰ روز طول می‌کشد، با بیلی‌روبینمی کونژوگه شروع می‌شود و متعاقباً طی چند روز یرقان رخ می‌دهد و مدفوع به رنگ روشن و اصطلاحاً خاک رسی (clay- colored) در می‌آید. عفونت مزمن رخ نمی‌دهد.
 
خط ۱۲:
 
== درمان ==
درمان برای این بیماران وجود ندارد و تزریق [[ایمنوگلوبین]] برای افراد در تماس با [[بیمار]] توصیه می‌شود که در دوره کمون باعث کاهش علایم بیماری می‌شود. روش‌های پیشگیری شامل رعایت [[بهداشت]] در مراکز عمومی , کنترل بهداشتی [[آب]] و مواد غذای بخصوص شیر، شستن دست‌ها بعد از رفتن دستشویی و قبل از صرف غذا و [[ضد عفونی]] کردن وسایل بیمار بسیار موثر است. [[واکسن]]، نمونه کشته شده‌است که فقط برای مواقع ضروری استفاده می‌شود.
== انتشار ==
این ویروس به راحتی در جامعه منتشر می‌شود. محتمل‌ترین راه سرایت راه مدفوعی - دهانی از طریق تماس فردی می‌باشد. بعضی محصولات رودخانه‌ای مثل صدف‌ها می‌توانند منبع [[آلودگی]] با ویروس باشند. آلودگی با ویروس هپاتیت A به ندرت از طریق [[سرنگ]] و سوزن آلوده یا [[انتقال خون]] پیش می‌آید. همودیالیز هیچ نقشی در انتشار آن میان کارکنان بخش ندارد. شیوع آنتی بادی در افراد دارای سطح اقتصادی و اجتماعی پایین بالاتر است. در [[کشورهای در حال توسعه]] و عقب مانده اکثر مبتلایان کودکان هستند در حالی که در کشورهای پیشرفته ابتلا در سنین بالاتر است. تقریبا ۴۰ درصد موارد حاد هپاتیت توسط هپاتیت A ایجاد شده‌است.