پانکراتیت: تفاوت میان نسخه‌ها

بسته به خصوصیات اپیدمیولوژیک مناطق مختلف علل متفاوتی دارد. در کشور امریکا و تعدادی از کشورهای اروپایی اکثر موارد پانکراتیت حاد به دنبال مصرف الکل است ،است، در ایران اغلب موارد ( ۵۰٪ موارد ) پانکراتیت حاد ناشی از [[سنگ‌های صفراوی]] است . بیشترین شیوع سنی در گروه سنی ۵۰-۴۱ سال است . مرگ و میر پانکراتیت حاد حدود ۱۰٪ است . علائم پانکراتیت حاد عبارتند از درد شکمی شدیدشدید، ،تهوع، تهوعاستفراغ، ، استفراغ ، تعریق ،تعریق، درد عضلانی ،عضلانی، تورم و نفخ شکم ،شکم، بی حالی ، تبحالی، ،تب، افت فشارخون و حتی [[شوک]] .

پانکراتیت مزمن معمولاً در پی حملات مکرر پانکراتیت حاد بروز می‌کند زیرا لوزالمعده در بین حملات کاملاً بهبود نمی‌یابد. لوزالمعده در جریان این عارضه، به تدریج توانایی تولید آنزیم‌های گوارشی و هورمون‌های ضروری مانند [[انسولین]] را از دست می‌دهد. التهاب پانکراس ناشی از خودهضمی بافت آن توسط آنزیم‌های پانکراس به ویژه [[تریپسین]] می‌باشد. علایم پانکراتیت ممکن است به صورت دردهای مداوم یا متناوب در ناحیه فوقانی شکم احساس شوند (علایم با غذاخوردن تشدید می‌شود و دوره‌های درد گاه یک هفته طول می‌کشد). تهوع، استفراغ، اتساع شکم ،شکم، زردی ( [[یرقان]] ) ، اسهال چرب و کاهش وزن .

الکلیسم مزمن، بیماری‌های مجاری صفراوی ،صفراوی، سنگ کیسه صفرا، ،صفرا،، [[‌تومور]]ها ،ها، ضربه یا جراحی شکم ،شکم، مصرف بعضی از داروها (مانند گروه سولفا، [[کلروتیازید]] یا داروهای [[کورتون]]ی) ، بعضی از عفونت‌ها مانند عفونت ویروسی [[اوریون]] ، [[هیپرلیپیدمی]] ، [[‌هیپرپاراتیروئیدی]] ، [[واسکولیت]] ، [[هیپرکلسمی]] ، متعاقب ERCPERCP، ،[[نارسایی مزمن کلیه]] و [[دیالیز]] و ... .

بجز علائم بالینی ،بالینی، در آزمایشگاه ممکن است افزایش [[آمیلاز]] سرم ،سرم، کاهش کلسیم ،کلسیم، [[لکوسیتوز]]، [[پروتئینوری]] ، [[هیپرگلیسمی]] ، بالا رفتن [[لیپاز]] ، فسفولیپاز A و [[تریپسین]] خونخون، ،افزایشافزایش LDH و واوره خون را داشته باشیم . آمیلاز سرم معمولاً ولی نه همیشه در پانکراتیت بالاست ( به خصوص در پانکراتیت حاد صفراوی ) . ۳-۲ ساعت بعد از شروع پانکراتیت حاد،آمیلازحاد، آمیلاز افزایش یافته و بعد از۱۰-۳ روز به حد نرمال بر می‌گردد ،می‌گردد، آمیلاز ادرار و مایع [[صفاق]]ی ممکن است با میزان و مدت زمان بیشتری بالا باشند.

گاهی [[اسکن رادیوایزوتوپ]] ، [[رادیوگرافی]] شکم ،شکم، [[سی تی اسکن]] یا [[سونوگرافی]] لوزالمعده و آندوسکوپی مفید می‌باشد .

درمان پانکراتیت حاد غیر صفراوی عبارتست از دادن استراحت کامل به لوله گوارش (نخوردن هیچ گونه غذا و مایعات ) ، اغلب برقراری تغذیه وریدی ،وریدی، بستری در بیمارستان و کنترل عفونت احتمالی . پانکراتیت حاد در ۱۰٪ موارد به درمان پاسخ نداده و کشنده‌است . معمولاً دادن مسکن و داروهای آنتی اسید ضروری است .

در پانکراتیت حاد صفراوی درمان رایج ،رایج، انجام فوری [[کلانژیوپانکراتوگرافی رتروگراد]] به وسیله [[آندوسکوپ]] (ERCP) به همراه [[اسفنگتروتومی]] به وسیله آندوسکوپ (ES) و در نهایت انجام [[کله سیستکتومی]] انتخابی به روش [[لاپاراسکوپی]] است . در بعضی موارد خاص سایر روشهای درمانی همانند کله سیستکتومی از راه پوست (Percutaneous) و تخلیه و درناژ مایع تجمع یافته از راه پوست نیز انجام می‌شود . این روش می‌تواند منجر به درمان موفق بیماران گردد. مرگ و میر و عوارض همراه ناچیز هستند .

[[نکروز]] ، [[کیست کاذب]] ، [[آبسه پانکراس]] ، عفونت ثانویه باکتریایی لوزالمعده ،لوزالمعده، عوارض ریوی و [[دیابت]] و کمبود مزمن [[کلسیم]] از عوارض پانکراتیت می‌باشند. در موارد بروز عوارض اغلب سطح سرمی آمیلاز بالا باقی می‌ماند . پانکراتیت حاد هموراژیک نکروزان اغلب خطرناک است .

* واشنگتن ،واشنگتن، درمانهای طب داخلی ۲۰۰۷