رادار داپلر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
انتقال به اثر داپلر
←‏مفاهیم و تاریخچه: برگرداندن فرمول مربوط به رادار داپلر
خط ۱۸:
 
قبل از انجام شدن طراحی‌های ماکروویو، طراحی آنتن‌ها برای CW و FM-CW بر اساس آنتن فرستنده و گیرنده جداگانه صورت می‌گرفت. در اواخر دهه ۱۹۶۰ تولید رادارهای ترافیک که از یک آنتن استفاده می‌کردند، آغاز شد. این امر با استفاده از [[پلاریزاسیون]] دایره‌ای و یک بخش موج بر مولتی پورت که در باند X کار می‌کرد، ممکن شد. در اواخر دهه ۱۹۷۰ استفاده از پلاریزاسیون خطی و انتشار دهنده‌های فریت در هر دو باند X و K جایگزین آن شد. رادارهای PD در یک PRF بسیار بالا برای استفاده از یک سوئیچ فرستنده گیرنده که از گاز پر شده‌است، کار می‌کنند و اکثرا از دستگاه‌های حالت جامد برای محافظت از [[تقویت کننده]] [[نویز]] کم گیرنده در هنگامی که فرستنده کار می‌کند، استفاده می‌کنند.
 
==روابط ریاضی==
فرمول دقیق برای رادار داپلر همانند فرمول برای انعکاس نور توسط آینه در حال حرکت است. نیازی به استناد به [[نظریه نسبیت]] خاص [[اینشتین]] وجود ندارد، چرا که همه مشاهدات در چارچوب همان مرجع است.
نتایج بدست آمده به این صورت است:
 
C: سرعت نور V: سرعت هدف Fr: فرکانس تغییر یافته Ft: فرکانس اصلی
 
<math>F_r = F_t \frac{(1+v/c)}{(1-v/c)}</math>
Fd: فرکانس داپلر
 
<math>F_d = F_r-F_t = 2v \frac {F_t}{(c-v)}</math>
 
با توجه به اینکه معمولاً <math> v \ll c </math>، با استفاده از بسط دو جمله‌ای مخرج و صرفنظر از جملات درجه بالاتر داریم:
 
 
<math>F_d \approx 2v \frac {F_t}{c} </math>
 
== جستارهای وابسته ==