کالای عمومی: تفاوت میان نسخه‌ها

در علم [[اقتصاد]] یک کالای عمومی کالای است که غیر رقابتی و غیر قابل استثناء است. غیر رقابتی بودن به این معنی است که مصرف آن کالا توسط یک نفر,نفر، دسترسی کالا برای مصرف توسط دیگران را کاهش نمی دهد; و غیر قابل استثناء بودن که هیچ کس نمی تواند مستثنی از استفاده از آن کالا باشد.در جهان واقعی ممکن است هیچ چیزی به عنوان کالای غیر رقابتی و غیر قابل استثناء به طور مطلق نباشد.

برای مثال اگر یک فرد یک دکتر را ملاقات کند در اینجا امکان ملاقات دکتر برای هر فرد دیگر کمتر شود و آن ممکن است دیگران را از ملاقات آن دکتر محروم کند.این ملاقات های دکتر را یک کالای خصوصی قابل استثناء و رقابتی می سازد.بالعکس,بالعکس، نفس کشیدن به طور معنا داری مقدار هوا در دسترس برای دیگران را کاهش نمی دهد,دهد، و مردم نمی توانند به طور موثر مستثنی از استفاده از هوا باشد.این هوا را یک کالای عمومی می سازد,سازد، اگرچه به لحاظ اقتصادی ناچیز است,است، از آنجای که هوا یک کالای رایگان است. یک مثال واضح و آسان تغییر فایل های موسیقی mp3mp۳ روی [[اینترنت]] است; استفاده این فایل ها توسط یک شخص استفاده توسط دیگران را محدود نمی کند.

غیر رقابتی بودن و غیر قابل استثناء بودن ممکن است مشکلاتی را برای تولید برخی کالاها سبب شود.به طور خاص,خاص، برخی اقتصاد دانان بحث کرده اند که آنها ممکن است منجر به مصداق های شکست بازار شوند,شوند، در جایی که بازارهای غیر هماهنگ مشتق شده به وسیله بخش های کارکردی در علاقه های متعلق به خودشان ناتوان هستند تا این کالاها را در مقدارهای خواسته شده فراهم بکنند. این موضوع ها به عنوان مسائل کالاهای عمومی شناخته شده هستند,هستند، در اینجا بحث های خوب علمی روی اینکه چطور اهمیت شان را برای یک [[نظام اقتصادی]] اندازه بگیرید,بگیرید، و بهترین راه علاج را شناسایی بکند.این مذاکرات می تواند برای مباحث سیاسی درباره نقش بازارها در [[اقتصاد]] مهم باشد.به طور فنی تر,تر، مسائل کالاهای عمومی با موضوع گسترش دهنده پیامدهای خارجی مرتبط هستند.

به لحاظ نموداری,نموداری، غیر رقابتی بودن به این معنی است که هر چند فرد که یک منحنی تقاضا برای کالای عمومی دارند,دارند، بنابراین منحنی های تقاضای انفرادی به طور عمودی جمع می شوند تا منحنی تقاضای کل برای کالای عمومی به دست بیاید.این بر عکس روش برای استخراج '''منحنی تقاضای کل''' برای یک کالای خصوصی است,است، در این جا تقاضاهای انفرادی به طور افقی جمع می شوند.

ساموئلسون معمولا به عنوان اولین اقتصاد دان نسبت داده می شود که تئوری کالاهای عمومی را بسط داد.در مقالات کلاسیک 1954۱۹۵۴ '''تئوری محض مخارج عمومی''' او یک کالای عمومی را در آن مقاله یک کالای مصرفی تجمعی تعریف کرد: ...کالاهایی که همه لذت می برند به طور معمول در حالتی که مصرف هر فرد از یک کالا منجر به کاهش مصرف سایر افراد از آن کالا نشود...

== کالای خصوصی ==

بر خلاف یک کالای عمومی یک کالای خصوصی است که این ویژگی ها را ندارد.برای مثال یک قرص نان یک کالای خصوصی است:تعلق آن می تواند دیگران را از استفاده از آن محروم کند,کند، و با مصرف یکبار آن دیگر نمی تواند دوباره استفاده شود.

یک کالا که رقابتی است اما غیر قابل استثنا است گاهی اوقات یک منبع مشترک نامیده می شود.برخی کالاها موضوعات شبیه به کالاهای عمومی ایجاد می کند; برای مثال,مثال، خیلی مشکل است قیودی روی ماهیگیری در عمق دریا که حجم ماهی جهان می تواند در نظر گرفته شود را به عنوان یک منبع غیر قابل استثناء اعمال بکند,بکند، اما این متناهی و نزولی است.

== غیر قابل استثنا ==

تعریف غیرقابل استثناء بیان می کند که آن ممکن است افراد را از مصرف محروم بکند. [[تکنولوژی]] اکنون اجازه می دهد پخش های رادیو و تلویزیون پنهانی باشد مثل اشخاصی که بدون یک رمز گشایی خاص از پخش محروم می شوند.صورت های زیادی از کالای اطلاعات ویژگی های کالاهای عمومی را دارند.برای مثال,مثال، یک شعر می تواند خوانده شود توسط افراد زیادی بدون اینکه مصرف آن کالا توسط دیگران کاهش یابد; در این حالت; آن غیر رقابتی است.به طور مشابه; اطلاعات در بیشترین حق امتیاز توسط هر بخش بدون کاهش مصرف آن کالا توسط دیگران می تواند استفاده شود.به هر حال; فردی که آن شعر را نوشته ممکن است تسهیم آن را با دیگران به وسیله انتشار ندادن آن کاهش دهد.حق کپی برداری و حق امتیاز هر دو تشویق می کند و جلوگیری می کند خلق برخی کالاهای غیر رقابتی را به وسیله ایجاد انحصارات موقتی,موقتی، یا در اصطلاحات علمی کالاهای عمومی,عمومی، ایجاد یک مکانیسم قانونی استثناء پذیری را برای یک دوره زمانی محدود اعمال می کند.برای کالا عمومی,عمومی، "درآمد از دست رفته" تولید کننده آن کالا بخشی از تعریف نیست: یک کالای عمومی کالای است که مصرف آن مصرف دیگران از آن کالا را کاهش نمی دهد.مفهوم اقتصادی کالای عمومی نباید با بیان "کالای عمومی" ,، که معمولا هست یک کاربرد از یک تفکر اخلاقی تجمعی "کالا" در تصمیم سازی سیاسی گیج کننده باشد. سردرگمی معمول دیگر هست که کالاهای عمومی کالاهای فراهم شده توسط بخش عمومی هستند.اگرچه آن اغلب حالتی است که دولت در تولید کالاهای عمومی وارد می شود,شود، این ضرورتا حالت مورد نظر نیست.کالاهای عمومی ممکن است به طور طبیعی در دسترس باشند.آنها ممکن است به وسیله عمل تجمعی نامعین توسط افراد و بنگاههای خصوصی تولید شوند,شوند، یا آنها به هیچ وجه ممکن نیست تولید شوند.

== کالای تجمعی ==

کالای تجمعی تعریف می شود کالای عمومی که می تواند به عنوان کالای خصوصی تحویل داده می شود,شود، ولی معمولا توسط دولت به دلایل مختلف,مختلف، شامل سیاست اجتماعی,اجتماعی، و امور مالی از وجوه عمومی شبیه مالیات ها تحویل داده می شود.

== مثالها ==

مثالهای مرسوم از کالاهای عمومی شامل:امور دفاعی و اجرای [[قانون]] (شامل سیستم حقوق دارایی),، امور آتش نشانی عمومی,عمومی، برق منازل,منازل، هوای پاک و کالاهای محیطی دیگر,دیگر، و کالاهای اطلاعاتی,اطلاعاتی، از قبیل توسعه نرم افزار,افزار، نویسندگی (تالیف),، و اختراع. برخی کالاها (مثل مواد مخدر) نیاز دارد به انگیزه های دولتی خاص تا تولید شوند,شوند، ولی نمی توانند به عنوان کالاهای عمومی دسته بندی شوند زیرا آنها موارد مورد نیاز بالا (غیر رقابتی و غیر قابل استثناء بودن) را انجام نمی دهند.

پیشرفت های تکنولوژیکی می تواند کالاهای عمومی جدیدی ایجاد کند.ساده ترین مثال ها روشنایی خیابان ها هستند,هستند، که نسبتا از اختراعات اخیر هستند. یک لذت شخصی از آنها لذت اشخاص دیگر را کاهش نمی دهد. از جهت دیگر,دیگر، یک وضعیت کالای عمومی ممکن است در طول زمان تغییر کند. پیشرفت فنی (تکنولوژیکی) می تواند به لحاظ معنا داری روی استثناء پذیری کالاهای عمومی سنتی اثر گذارد.

== مساله سواری مجانی ==

کالاهای عمومی یک مثال خیلی مهم از شکست بازار فراهم می کنند,کنند، که رفتاری شبیه بازار افراد جویای سود نتایج کارایی ایجاد نمی کند. تولید کالاهای عمومی نتیجه می دهد پیامدهای خارجی مثبت را که جبران نمی شود. اگر سازمان های خصوصی همه منافع یک کالای عمومی که آنها تولید کرده اند جمع آوری نمی کنند,کنند، انگیزه شان برای تولید آن به طور داوطلبانه شاید ناکافی باشد. مصرف کنندگان می توانند سود کالاهای عمومی را بدون مشارکت کافی در تولید شان را ببرند.این اصطلاحا مساله سواری رایگان نامیده می شود (زیرا سهم مصرف کنندگان خیلی کم خواهد بود اما صفر نیست). اگر مصرف کنندگان به سواری رایگان زیاد تصمیم بگیرند,بگیرند، هزینه های خصوصی از منافع خصوصی بیشتر می شود و انگیزه به فراهم کردن کالا یا خدمات از طریق بازار از بین می رود. بنابراین بازارشکست می خورد تا فراهم کند یک کالا یا خدمتی که در این جا یک نیاز است.

مساله سواری رایگان به یک مفهوم انسانی به عنوان اقتصاد بشری بستگی دارد:صرفا عقلانی و همچنین صرفا خود خواه- شدیدا فرد گرای,گرای، با لحاظ کردن فقط آن منافعی و هزینه های که مستقیما روی مصرف کننده تاثیر می گذارد.کالاهای عمومی به شخص انگیزه می دهد تاسوار رایگان باشد.

برای مثال,مثال، دفاع ملی را درنظر بگیرید,بگیرید، یک مثال [[استاندارد]] ازیک کالای عمومی محض است فرض کنید [[اقتصاد]] بشری درباره اعمال برخی تلاش های اضافی می اندیشد تا از جامعه دفاع کند. منافع برای افراد تلاش کننده خیلی کم خواهد بود,بود، زیرا منافع بین همه مردم در کشور توزیع خواهد شد. همچنین یک احتمال خیلی بالا وجود دارد که مرد یا زن در طی دوره خدمات نظامی آسیب دیده یا کشته شود.

از جهت دیگر,دیگر، سوار رایگان می داند که هیچ زن و مردی نمی تواند از منافع دفاع ملی محروم شود علی رغم این که خواه او در آن نقش داشته باشد یا نداشته باشد.در این جا همچنین هیچ راهی که این منافع می تواند تقسیم و توزیع شود به صورت بخشهای فردی بین مردم وجود ندارد. سوار رایگان هیچ تلاش اضافی به کار نخواهد برد,برد، مگر این که برخی لذت های ذاتی یا پاداش مادی برای انجام این کار وجود داشته باشد.

در مورد کالای اطلاعات,اطلاعات، اختراع یک محصول جدید ممکن است همه جامعه سود ببرند,ببرند، اما به ندرت کسی حاضر است برای اختراع پول بپردازد اگر آنها می توانند از آن به طور رایگان سود ببرند.

== قرار داد تضمین ==

یک قرارداد تضمین یک قرار دادی است که شرکت کنندگان یک تعهد الزام آور به وجود می آورد تا در ساخت یک کالای عمومی سهیم باشند,باشند، مشروط به یک حد نصاب که از پیش تعیین شده رسیده باشد.در غیر این صورت کالای مورد نظر تولید نمی شود و هر گونه کمک پولی پس داده می شود. قرارداد تضمین غالب,غالب، یک تنوع است که یک کار آفرین ایجاد می کند قرارداد را و تعهد اولیه بعلاوه یک مجموع پول اضافی را باز پرداخت می کند اگر به حد نصاب نرسیده باشد.(کارآفرین با جمع آوری یک هزینه سود می برد اگر به حد نصاب رسیده باشد و کالای مورد نظر ایجاد شود).

== یارانه ها و محصولات مشترک ==

یک دولت ممکن است تولید یک کالای عمومی در بخش خصوصی را یارانه بندی کند.بالعکس,بالعکس، اقدام دولت,دولت، یارانه ها ممکن است برخی صورت های بازار رقابتی را نتیجه می دهد. امکان بالقوه برای موافقین (برای مثال,مثال، یک اتحاد بین طرفداران سیاسی و تجار دریافت کنندگان یارانه ها) می تواند با پیشنهاد مرموز برای یارانه ها یا تولید یارانه ها پیرو اصول کلی صریح محدود شود. بسته به ماهیت یک کالای عمومی و یک یارانه مرتبط,مرتبط، مشکلات عامل اقتصادی اصلی می تواند بین شهروندان و دولت یا بین دولت و تولید کنندگان گیرنده یارانه ایجاد شود; این اثر و اقدامات متقابل انجام شده تا آن را از بین ببرد می تواند منافع یارانه را کاهش دهد.

یارانه ها می تواند هم چنین در مناطقی با یک امکان بالقوه برای غیر فرد گرایان استفاده شود:برای مثال,مثال، یک دولت ممکن است یارانه بندی کند ابزارها را تا آلودگی هوا را کاهش دهد و در خواست از شهروندان تا هزینه های باقیمانده را کاهش دهند.

به طور مشابه,مشابه، یک مدل محصول مشترک اثر همکاری الحاق یک کالای خصوصی با یک کالای عمومی را تحلیل می کند.برای مثال,مثال، یک کاهش مالیات (کالای خصوصی) می تواند با دادن صدقه (کالای عمومی) گره زده شود.آن می تواند نشان داده شود که ایجاد کالای عمومی افزایش می یابد وقتی که به یک کالای خصوصی گره زده شده,شده، در امتداد این که کالای خصوصی توسط یک انحصارگر ایجاد می شود (در غیراین صورت کالای خصوصی توسط رقابت کنندگان بدون ارتباط با کالای عمومی تولید خواهد شد).

== منابع ==