میمند: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
میمند سرزمین گلهای پارس
میمند سرزمین گلهای پارس
خط ۱:
میمند شهری است در قلب مهد تمدن پارسی، استان فارس،[[فارس]] که یکی از گردشگاههای دیدنی ایران محسوب می شود. میمند بخاطر باغهای گل و کارگاههای [[گلاب]] و عرقیات گیری آن مشهور است و از قدیمترین خاستگاه [[گل سرخ]] تاریخ می باشد.
ميمند شهري تاريخي است و قدمت آن براساس مدارك و بناهاي تاريخي بر جاي مانده به چند هزار سال مي رسد.
در زمان [[ساسانيان]] سرزمين پارس كه مقر اصلي حكومت بوده است به پنج ولايت يا كوره(خُرٌه) تقسيم شده كه هر كوره در واقع مجموعه‌اي از شهرهاي يك مسير است كه به مركز حكومت مي رسد. ولايت اردشيرخوره يكي از مهمترين كوره‌هاي پنجگانه فارس بود كه در مسير شيراز تا درياي پارس و جزاير جنوبي قرار داشته و از آنجا مسير مهم ديگري از كيش و قشم به هند و سرانديب (سريلانكا كنوني) برقرار بوده است.
 
نام ميمند در منابع جغرافيايي تاريخي سده هاي نخستين اسلام بعنوان يكي از نواحي كوره اردشير فراوان مشاهده مي شود. آنچه در اغلب اين منابع تكرار شده اين است كه:
ميمند شهري است كوچك در ناحيه گرمسير فارس با هواي معتدل. داراي آب روان و انواع ميوه. محصول عمده آن انگور و گلاب. شغل مردم بيشتر پيشه‌وري و توليد گلاب و عطريات.داراي كاروانسرا و مسجد جامع و مردمي بصلاح.
[[تصویر:http://www.meymand.com/album/pixtmb/view1.jpg]]
 
از قديمي ترين نوشته‌هاي جغرافيايي در اين مورد در كتاب صورالاقليم نوشته ابوزيد سهل بلخي (322 هـ ق) از ميمند بعنوان يكي از نواحي اردشيرخوره نام برده است كه در مسير عبور شاهراه مهمي قرار داشته است. و همچنين گويد:
. . . گلاب پارس از آن خيزد و به بدريابار و حجاز و يمن و شام و مصرو مغرب و خراسان برند . . .
خط ۱۷:
« . . . اين شهر كوچك در ايران نادر و بلكه منحصر بفرد است . . .»
 
وجود بناهاي تاريخي حكايت از پيشينه دراز اين شهر دارد كه به 6000 سال مي‌رسد. با توجه به نزديكي ميمند به مركز حكومتي ساسانيان در شهر گور چندين اثر باستاني مربوط به زمان ساسانيان وجود دارد.از آثار باستاني شهرگور[[شهر گور]] كه در 50 كيلومتري ميمند واقع شده اند
 
ميمند در جلگه ميان دو رشته كوه نسبتا بلند از سلسله جبال [[زاگرس]] به نامهاي [[سپيدار]] و [[پادنا]] (ميمند) كه بصورت دو رشته با جهت شمال غربي و جنوب شرقي كشيده شده اند، قرار گرفته است. كوه سپيدار در طرف شمال شهر ميمند قرار دارد و دنباله كوه سبزپوشان شيراز است كه داراي جنگل و منابع طبيعي فراواني است و ارتفاع قله آن متر مي‌باشد. در قسمت جنوب و جنوب شرقي ميمند كوه پادنا (در اصطلاح محلي پيدنو و در فرهنگهاي جغرافيايي ميمند نيز گفته مي‌شود) قرار دارد كه ارتفاع قله آن متر مي‌باشد. در غرب نيز كوه كم ارتفاعي به نام قلات وجود دارد كه از سيرزجان خواجه‌اي تا ميمند به موازات پادنا قرار گرفته است. از مشرق نيز به خرمن كوه (يا كوه سور) كه از ميمند به شكل يك نيم دايره ديده مي شود متصل است.
 
اطراف شهر ميمند را باغهاي و مزارع فراگرفته است كه در تمام فصلها زيبايي و شكوه خاصي به شهر مي بخشند. پوشش گياهي جنگلهاي كوهستاني بيشتر پسته كوهي (بنه) و بادام كوهي (اهلوك) مي باشد.
آب و هواي ميمند از نوع معتدل كوهستاني است. از اواخر اسفند تا اواسط خرداد هواي معتدل بهاري و مطبوع است و از اين زمان رو به گرمي مي رود. تابستانهاي نسبتا معتدل و خشك و پاييز و زمستانها معتدل مرطوب مي باشد. حداكثر دما بيشتر در مردادماه و حداقل دما در بهمن ماه رخ ميدهد. بيشترين بارش فصلي نيز در بهمن ماه است و ميانگين بارندگي سالانه به ميزان 450 ميليمتر است كه در ارتفاعات بيشتر به صورت برف مي‌باشد
[http://www.meymand.com میمند دات کام]