برنامه لونا: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از کسب موفقیت هایی در برنامه های فضایی نخست، اتحاد جماهیر [[شوروی]] برنامه ای در فعالیت های فضایی اش تعریف کرد که گام رو به جلوی دیگری قلمداد می شد. این بار، هدف ماه بود. [[شوروی]]، برنامه لونا را به منظور کسب اطلاعات در مورد ماه تعریف کرد. این برنامه، نخستین برنامه فضایی بود که در مورد جسمی آسمانی غیر از زمین تعریف شد و قرار بود از اطلاعات به دست آمده در آن، در برنامه ریزی ماموریت های آینده ماه و سفر انسان به این کره و همچنین در برنامه های اکتشافی سیاره های زهره و مریخ استفاه شود.

برنامه [[لونا]] در واقع مجموعه ای از ماموریت های [[فضاپیما]]های رباتی بود. در سال ۱۹۹۵ سرگی کارالیوف، رهبر برنامه های فضایی [[شوروی]]، طرحی برای فرستادن محموله به ماه مطرح کرد که بر اساس آن [[فضاپیما]] می توانست روی سطح ماه فرود آید و یا در اطراف آن بگردد. در سال ۱۹۵۸ این طرح صورت رسمی به خود گرفت و در پایان همان سال، اولین پرتاب این برنامه انجام شد. اولین اهداف تعریف شده برای فضاپیماهای برنامه [[لونا]]، تماس با سطح ماه، قرار گیری در [[مدار]] آن و عکس برداری از سطح تاریک آن بود. در هنگام تعریف مأموریت های لونا، حتی پیشنهاد شد انفجاری [[اتمی]] در سطح ماه صورت گیرد و از [[زمین]]، نور و تششعات این انفجار، هنگامی که فضاپیمای حاوی محموله اتمی با سطح [[ماه]] برخورد می کند، دیده شود. به این ترتیب از انجام چنین عملیاتی اطمینان حاصل می شد. ای مأموریت هیچگاه انجام نگرفت.

در برنامه لونا، ۴۸ مأموریت تعریف شد که نیمی از آنها در مرحله پرتاب ناکام ماند. از ۲۴ پرتاب موفق انجام شده نیز تنها ۱۵ [[فضاپیما]] توانستند ماموریت خود را به طور کامل به انجام برسانند. هیچ یک از سه پرتاب برنامه لونا موفقیت آمیز نبودند. [[کاوشگر]] لونا-۱ که دوم ژانویه ۱۹۵۹ پرتاب شد، چهارمین تلاش برای ارسال فضاپیما توسط شوروی ها به سوی ماه بود.این کاوشگر کروی، ۵آنتن داشت که از نیم کره بدنه آن خارج شده بودند. کاوشگر لونا-۱ پس از ۳۴ ساعت پرواز، در حالی که با سرعتی نزدیک به ۸۹۰۰ کیلومتر در ساعت از فاصله ۵۹۹۵ کیلومتری ماه عبور میکرد،در مدار خورشید گرفتار شد و در جایی بین [[مدار]]های [[زمین]] و [[مریخ]] شروع به گردش حول خورشید کرد. به این ترتیب لونا-۱ اولین قمر مصنوعی خورشید شد. علاوه بر این لونا-۱ چند تجربه دیگر را نیز برای نخستین بار در تاریخ [[فضا]] به نام خود ثبت کرد. دوم ژانویه، لونا-۱ اولین جسم ساخت دست بشر شد که توانست به سرعت فرار از زمین برسد و مدار زمین را ترک کند. روز بعد از پرتاب، لونا-۱ یک کیلوگرم گاز سدیم در فضا رها کرد و به این ترتیب دنباله دار مصنوعی را در فضا به نمایش گذاشت. دنباله نارنجی رنگ فضاپیما برای دقایق کوتاهی بر فراز اقیانوس هند نمایان بود.<ref> خلج زاده، لیلا . پنجاه سال در فضا.سازمان فضایی ایران ISBN 978-600-90033-5-8 </ref>

 

{{پانویس}}

 

 

 

<!--- رده‌بندی --->

 

<!--- میان‌ویکی را وارد کنید مثل [[en:Article]] --->