نجاشی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Sarakhazari (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Sarakhazari (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۴:
== نجاشی، احمد بن علی:''''''' ====
متن ضخیم'''''''''''''متن ضخیم''''''
'''زندگی:''' ابوالعباس (یا ابوالحسن)<sub>خوانساری، موسوی اصفهانی، میرزا محمد باقر؛ روضات الجنات فی احوال علماء و السادات؛ مکتبه اسماعیلیان؛ بی تا؛ ج1؛ ص60 و نیز: معارف، مجید؛ مقایسه دیدگاههای رجالی نجاشی و شیخ طوسی؛ مجله مقالات و بررسیها؛ دفتر 62؛ زمستان 1376؛ ص 39</sub> احمد بن علی بن عباس بن محمد بن عبدالله بن ابراهیم بن محمد بن عبدالله اسدی معروف به نجاشی از علمای امامی مذهب قرن 4 و اوایل قرن 5 هجری و یکی از متخصصان برجسته علم رجال و کتابشناسی است که می توان او را سرآمد رجال نویسان شیعه دانست. <sub>آقا بزرگ طهرانی؛ الذریعه الی تصانیف الشیعه؛ بیروت ؛ دارالاضواء ؛ ج 10 ؛ صص154,155 ؛ و نیز: میر شریفی، سید علی؛ رجال نجاشی مهمترین کتاب رجالی شیعه؛ مجله نور علم؛ اسفند1366؛ شماره 25؛ ص 164؛ عبدالهادي فقهی زاده, مجید بشیري؛ مشایخ نجاشی و بررسی وثاقت عمومی آنان؛ دو فصلنامه حدیث پژوهی، سال دوم، شماره چهارم، پاییز و زمستان 1389 ؛ ص142</sub>علت شهرت وی به نجاشی مشخص نیست. محل تولد او به درستی معلوم نیست. ظاهراً لقب ابن کوفی و بغدادی نجاشی به معنای کوفی بودن پدر وی و رشد و نمو یافتن خودش در بغداد باشد <ref>مجیدی نسب،نرگس؛ تاریخ نگاری رجالی شیعه در کتاب رجال نجاشی؛ مجله نامه تاریخ پژوهان؛ سال4؛ شماره 16؛ زمستان87 ؛ ص119</ref>. در مورد سال تولد نجاشی میان برخی از محققین و رجالیون اختلاف وجود دارد. ''شبیری زنجانی'' در مقاله ای سعی نموده با بررسی دلایل این محققین و کتب فهرست و رجالی ضمن ارزیابی و نقد، این اختلاف را حل نماید. وی پس از این بررسی و ارائه شواهد تاریخی، سال 372هـ را (که همان نظر ''علامه حلی'' است ) به عنوان سال صحیح ولادت نجاشی اثبات می کند <ref>شبیری زنجانی،سید موسی؛ ابوالعباس نجاشی و عصر وی؛(1)؛ مجله نور علم؛ مرداد1364؛ شماره11؛ صص10-26 و شبیری زنجانی،سید موسی؛ ابوالعباس نجاشی و عصر وی؛(2)؛ مجله نور علم؛ مرداد1364؛ شماره12؛ صص 4-25</ref>. خانواده او اسدی از خاندانهای علمی و شیعه امامی کوفه بودند. نسب وی به عدنان جد بیستم پیامبر(ص) می رسد که در نتیجه از اعراب اصیل حجازی به شمار می آید. جد هفتم او، عبدالله اسدی (که مانند ابوالعباس، به نجاشی ملقب و معروف بود) از اصحاب امام صادق (ع) به شمار می رفت . «رساله و نامه ''عبدالله نجاشی'' به ''امام صادق''(ع)» که به'' «الرساله الاهوازیه»'' یا «اربعین حدیثاً من حقوق الاخوان» نیز معروف است، رساله ای معروف در شیعه که یکی از اصول اربعه مائه شیعه محسوب می شود. احمد ملقب به ''ابوالعباس،'' جد دوم نجاشی نیز از راویان موثق حدیث شیعه و از صحابه امام رضا(ع) بوده است. ''علی بن احمد'' پدر نجاشی نیز از علما و محدثان مشهور در کوفه و بنا به گفته خود نجاشی، استاد ثقه بود . علی بن احمد در سفر ''شیخ صدوق'' به بغداد در سال 355هـ از او حدیث شنید و کتابهایش را سماع کرد . به نظر می آید بیشتر عمر نجاشی برای کسب دانش در بغداد سپری شده باشد، ولی از اشاراتی که خود او در کتاب رجالش دارد چنین بر می آید که وی به مکه و دیگر شهرهای عراق همچون کوفه، بصره و سامراء نیز سفرهایی داشته و از مشایخ آنجا اجازه روایت گرفته است.
'''استادان:''' نجاشی همراه و در کنار علمای بزرگ معاصرش چون ''شیخ طوسی، سید رضی، سید مرتضی و سلار بن عبدالعزیز نزد شیخ مفید'' شاگردی کرد و بسیاری از کتب علمای شیعه را از او اخذ نمود . البته سید مرتضی نیز استاد او محسوب می شده است. او از اساتید بسیاری در حوزه های مختلف استفاده کرد که تاکنون 48 نفر از آنها در کتب مختلف ثبت شده اند. البته بر طبق اشاره های خود نجاشی در کتابش تعداد استادانش به سی تن بیشتر نمی رسد. به غیر از افراد نام برده، مهمترین استادان نجاشی خصوصا در علم رجال عبارتند از: احمد بن حسین بن غضائری (رجالی معروف صاحب کتاب "الضعفاء"م411هـ)، حسین بن عبدا...، پدر ''غضائری'' ؛ احمد بن محمد بن عبید بن حسن جوهری (م401هـ)، ابن عبدون بزار(م423ق)، ابن نوح بصری(م420ق)، عباس بن علی کلوذانی(م414ق)، عبدالواحد بن مهدی (م415ق)، احمد بن علی بن عباس سیرافی (که نجاشی از او به بزرگی یاد کرده است )، احمد بن محمد بن عمران معروف به ابن الجندی( نجاشی در کتابش گفته که این شخص، وی را با اساتید مشهور آن دوران آشنا ساخت. آقا بزرگ او را نخستین استاد نجاشی می داند ) و ابوالعباس احمد بن علی بن نوح سیرافی( از رجالیون معروف زمانه که به خاطر احترام زیاد به نجاشی، طی وصیتی تمام کتابهایش را، که در آنها بسیاری از کتب مشایخ شیعه وجود داشت، به او بخشید ) .
''''''تخصص و شهرت:''' با وجود آنکه نجاشی در حوزه های مختلف دینی و فقهی تحصیل کرد اما تخصص وی در فن رجال و جرح و تعدیل راویان است. میزان اعتبار و شهرت او به حدی است که حتی برخی کتاب او را از ''شیخ طوسی'' و ''کشی'' مستندتر و برتر دانسته اند . به عنوان نمونه علامه حلی در تعارض نظر شیخ طوسی با نجاشی، نظر نجاشی را به دلیل تخصص و داشتن مشایخ بیشتر در فن رجال ترجیح می دهد.