نیو انگلند: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
Amirobot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: تصحیح جایگذاری کاما، شمارگان هزارگان; زیباسازی
خط ۳۳:
| subdivision_name = {{USA}}
| subdivision_type1 = متشکل از ایالات
| subdivision_name1 = [[Fileپرونده:Flag of Connecticut.svg|22px]] [[کنتیکت]] {{سخ}} [[Fileپرونده:Flag of Maine.svg|22px]] [[مین]] {{سخ}} [[Fileپرونده:Flag of Massachusetts.svg|22px]] [[ماساچوست]] {{سخ}} [[Fileپرونده:Flag of New Hampshire.svg|22px]] [[نیوهمپشر]] {{سخ}} [[Fileپرونده:Flag of Rhode Island.svg|22px]] [[رودآیلند]] {{سخ}} [[Fileپرونده:Flag of Vermont.svg|22px]] [[ورمانت]]
| subdivision_type2 = بزرگترین شهر
| subdivision_name2 = [[بوستون]]
خط ۷۷:
'''ایالت‌های نیو-اینگلند آمریکا''' {{انگلیسی|US New-England states}} ناحیه‌ای از [[مناطق جغرافیایی و فرهنگی ایالات متحده آمریکا]] است. این ناحیه متشکل از ایالات [[رود آیلند]]، [[کنتیکت]]، [[ورمانت]]، [[ماساچوست]]، [[مین]]، و [[نیو همپشایر]] است.
 
نیواینگلند به عنوان کوچک‌ترین بخش در تقسیم بندی جغرافیایی [[ایالات متحده آمریکا]] ، دشت‌ها و مزارع حاصلخیز و آب و هوای معتدلی ندارد، با این حال نقشی برجسته در تاریخ آمریکا ایفا نموده‌است. از قرن هفدهم تا قرن نوزدهم، نیوانگلند مرکز ادبی و اقتصادی آمریکا بود.
 
مهاجران اولیه‌ای که به نیواینگلند آمدند ،آمدند، [[پروتستان]]‌های [[محافظه کار]] [[انگلیس]]ی بودند که در جستجوی آزادی مذهبی، از کشورشان مهاجرت کرده بودند. آن‌ها قالب بندی سیاسی خاصی را به این منطقه دادند – انجمن شهر که توسط سالخوردگان و کلیسا اداره می‌شد، محلی بود که شهروندان در آن جمع می‌شدند تا مسایل و موضوعات مختلف را به بحث بگذارند. البته تنها مردان متشخص و متمول اجازه رای داشتند. این جلسات انجمن شهر، باعث نفوذ و همکاری گسترده اهالی نیواینگلند در امور سیاسی و دولتی شد. امروزه هنوز هم این جلسات در بسیاری از شهرهای ایالات نیوانگلند برگزار می‌شود، البته با این تفاوت که اکنون زنان هم می‌توانند در این جلسات شرکت کنند.
[[پرونده:Boston Public Garden 2.JPG|thumb|300px|بوستان عمومی شهر [[بوستون]]]]
به علت طبیعت کوهستانی و غیر حاصلخیز نیوانگلند، کشاورزی و مزرعه داری در این ایالات، بر خلاف ایالات جنوبی، غیر ممکن بود. به همین علت از سال ۱۷۵۰ به بعد ساکنان نیوانگلند برای امرار معاش به حرفه‌های دیگر روی آوردند و کشتی سازی، ماهیگیری، تجارت و بازرگانی تبدیل به فعالیت‌های اصلی اهالی نیوانگلند شد. در زمینه تجارت و بازرگانی، اهالی نیوانگلند خصوصیات بارزی مانند سخت کوشی و پشتکار، زیرکی، تدبیر و صرفه جویی و ابتکار و خلاقیت از خود نشان دادند. با آمدن [[انقلاب صنعتی]] به [[آمریکا]] در نیمه اول قرن نوزدهم، این خصوصیات و استعداد مردم نیوانگلند در تجارت سبب شد تا در شهرهای [[ماساچوست]]، [[کانکتیکات]] و [[رودآیلند]]، کارخانه‌های متعددی برای تولید انواع کالاها مانند پارچه، تفنگ و ساعت تأسیس شود. شهر بوستون به عنوان مرکز اقتصادی نیوانگلند، تامین کننده سرمایه اصلی جهت راه اندازی این صنایع بود.
 
در سال‌های اخیر ،اخیر، اکثر کارخانه جات و صنایع از این منطقه پرجمعیت، به ایالت‌ها و کشورهای دیگر که هزینه تولید در آنها پایین تر است، منتقل شده‌اند. با این حال به علت وجود صنایع میکروالکترونیک، کامپیوتر و بیوتکنولوژی و هم چنین دانشگاه‌های معروف، خدمات مالی و بانکی مناسب، توریسم و داروسازی در این مناطق، باعث رشد و قدرت اقتصادی نیواینگلند شده‌است.
 
نیواینگلند از نظر فرهنگی بسیار پیشرو و مترقی می‌باشد. وجود موسساتی هم چون ارکستر سمفونی بوستون و موزه هنرهای زیبا، به این ناحیه بار فرهنگی بالایی داده‌است. از نظر علمی و دانشگاهی نیز نیوانگلند جزو برترین مناطق آمریکا می‌باشد. شماری از برجسته‌ترین و بانفوذترین دانشگاه‌ها و کالج‌های دنیا در این منطقه هستند. دانشگاه‌هایی مانند هاروارد، ییل، براون، دارتموث، ولسلی، اسمیت، ام تی هالیوک، ویلیامز، آمهرست و وسلیان شماری از دانشگاه‌های نیواینگلند می‌باشند.