سمت پیدای ماه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Luckas-bot (بحث | مشارکت‌ها) جز r2.7.1) (ربات افزودن: ru:Видимая сторона Луны |
از ویکی انگلیسی |
||
خط ۱:
[[پرونده:نام‌ها بر ماه۲.JPG|thumb|left|370px|نام [[دریاوار|دریاوارها]] و [[دهانه (ستاره‌شناسی)|دهانه‌های]] اصلی سمت پیدای ماه.]]
'''سمت پیدای ماه''' نیم‌کره‌ای از سطح کرهٔ [[ماه]] است که به طور دائمی رو به سوی کرهٔ زمین قرار دارد.
این‌که یک سمت از ماه همیشه رو به زمین می‌ماند به این خاطر است که این
بیننده از زمین می‌تواند مجموعاً ۵۹ درصد از سطح ماه را ببیند و این به خاطر پدیده‌ای به نام [[لیبراسیون ماه|لیبراسیون]] است.<ref>دگانی، مایر، ''نجوم به زبان ساده،'' جلد ۱ و ۲، ترجمه محمدرضا خواجه‌پور، تهران: گیتاشناسی، چاپ ششم، ۱۳۷۴خ، ص۲۳۳.</ref> البته مکان جغرافیایی انسان بر روی زمین نیز بر دیدی که از این سمت ماه دارد تاثیرهای دارد.
سمت پیدای ماه مستقیما توسط نور خورشید روشن می‌شود و بسته به جهتی که این نور از آن به ماه می‌تابد، [[گام‌های ماه|گام‌های گوناگونی از ماه]]، هم‌چون هلال و بدر و غیره پدید می‌آیند. بخش‌هایی ناروشن ماه گاه با نور ضعیفی کمی قابل دید می‌شوند که این پدیده در اثر [[سیاره‌تاب|زمین‌تاب]] به‌وجود می‌آید. زمین‌تاب به آن بخش از نور خورشید گفته می‌شود که پس از برخورد به سطح کره زمین بازتابیده و به ماه می‌رسد.
==نام‌شناسی==
بر روی سمت پیدای ماه (که نیمه نزدیک‌تر ماه هم نامیده شده) لکه‌های بزرگ تیره‌رنگی دیده می‌شود که ستاره‌شناسان قدیم می‌پنداشتند که باید دریاهایی بزرگ باشند. برای این لکه‌ها نخستین بار در سده هفدهم میلادی نقشه‌هایی تهیه شد که به‌ویژه [[جووانی باتیستا ریکیولی]] و [[فرانچسکو ماریا گریمالدی]] اقدام اصلی در این زمینه را انجام دادند و برای این لکه‌ها نام‌هایی برگزیدند. از آنجا که پنداشته می‌شد که این لکه‌ها باید دریا باشند بیشتر این نام‌ها با واژه دریاوار همراه هستند و اکنون با وجود این‌که دانشمندان می‌دانند که این سطوح تیره‌رنگ زمین‌های پوشیده از [[بازالت]] است هم‌چنان همان نام‌های قدیمی را برای این پدیده‌ها به‌کار می‌برند.
{{ستاره-خرد}}
| |||