اصل عدم توسل به زور: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۸:
در منشور ملل متحد، ممنوعیت کلی و عام توسل به زور مدنظر قرار گرفتهاست. همچنین این منشور قاعدهٔ منع توسل به زور، هرگونه اقدام زورمدارانه در روابط بینالملی نظیر جنگ، تهدید به جنگ، اقدامات مقابله به مثل مسلحانه، محاصرهٔ دریایی و یا هر شکل دیگر استفاده از تسلیحات را در برمی گیرد. هرچند تمامی اعضای ملل متحد چه کوچک و چه بزرگ با یکدیگر برابرند و در روابط خویش باید از تهدید یا توسل به زور اجتناب ورزند اما در منشور دو مورد استثناء درج گردیده که به دولتها این امکان را میدهد که از زور در روابط بینالمللی استفاده نمایند.
#در اجرای حق دفاع از خود. در این راستا در مادهٔ ۵۱ منشور آمدهاست:
▲::در صورت وقوع حمله مسلحانه علیه یک عضو ملل متحد تا زمانی که شورای امنیت اقدامات لازم برای حفظ صلح و امنیت بینالمللی را به عمل آورد، هیچ یک از مقررات این منشور به حق ذاتی دفاع از خود، خواه به طور فردی و خواه دسته جمعی لطمهای وارد نخواهد کرد.
#اقدامات شورای امنیت بر اساس اختیارات واگذار شده در مادهٔ ۲۴و ۲۵ و فصل هفتم منشور ملل متحد در راستای حفظ و اعادهٔ صلح و امنیت بینالملی.<ref name=international />
|