جنگ انقلاب آمریکا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Mondephile (بحث | مشارکتها) −رده:جنگهای سراسری؛ +رده:ستیزههای جهانی با استفاده از ویکیپدیا:ردهساز |
Mondephile (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲:
جنگ انقلاب آمریکا نتیجهٔ [[انقلاب آمریکا|انقلاب سیاسی آمریکا]] بود که با کشمکش مابین [[پارلمان بریتانیای کبیر]] و مستعمرهنشینانی که به [[قانون تمبر]] اعتراض داشتند آغاز گردید. آمریکاییها تصویب قانون تمبر را مغایر با قانون اساسی میپنداشتند. پارلمان بر حقش مبنی بر مالیات بستن بر مستعمرهنشینان پای میفشرد و آمریکاییان خواستار احقاق حقوقشان به عنوان شهروندان بریتانیا بودند و [[نفی مالیات بدون حضور|پرداخت مالیات را بدون حضور در پارلمان برنمیتابیدند]]. آمریکاییها در هر مستعمره دولت سایه تشکیل دادند و [[کنگره قارهای|کنگرهٔ قارهای]] را تأسیس نمودند. بایکوت چای بریتانیا از جانب آمریکاییها در سال ۱۷۷۳ به [[مهمانی چای بوستون]] منجر شد. لندن در پاسخ به وقوع مهمانی چای، دولت مستقل ماساچوست را برانداخت و آن را تحت سیطرهٔ ارتش به فرماندهی ژنرال [[توماس گیج]] کرد. در آوریل ۱۷۷۵ گیج ارتش کمکی را برای خواباندن طغیانها و یاغیگریها به خارج از بوستون گسیل کرد. شبهنظامیان محلی که به «[[مردان کوچک]]» معروف بودند به رویارویی با ارتش بریتانیا برخواستند و تقریبا مقدمهٔ لشکر را نابود کردند. [[نبردهای لگزینگتون و کنکورد]] آتش جنگ را شعلهور ساخت. احتمال هر گونه مصالحه هنگامی که مستعمرهنشینان در ۴ ژوئیه ۱۷۷۶ [[اعلامیه استقلال آمریکا|اعلام استقلال]] کردند و کشور جدید [[ایالات متحده آمریکا|ایالات متحدهٔ آمریکا]] را بنا گذاردند از بین رفت.<ref name="enwiki" />
[[پادشاهی فرانسه|فرانسه]]، [[اسپانیا]] و [[جمهوری هلند]] هر سه از اوایل ۱۷۷۶ مخفیانه برای انقلابیون آمریکایی تدارکات، مهمات و سلاح فراهم میکردند. پس از موفقیتهای ابتدایی بریتانیا، جنگ بدون برتری هیچ یک از طرفین درگیری ادامه مییافت. بریتانیا از برتری نیروی دریایی خود سود برد تا شهرهای ساحلی آمریکا را تسخیر و اشغال کند؛ با این وجود شورشیان بر عمده مناطق بیرون از شهر تسلط داشتند، مناطقی که ۹۰ درصد از جمعیت مستعمرهنشینان در آن جا سکونت داشتند. استراتژی بریتانیا بر بسیج کردن شبه نظامیان [[لویالیست]] تکیه داشت که البته هیچگاه به طور کامل تحقق نیافت. در ۱۷۷۷ در [[نبرد ساراتوگا]] سربازان بریتانیایی که از سمت کانادا به ساراتوگا حملهور شدند به اسارت افتادند. اوایل ۱۷۷۸ به دنبال پیروزی آمریکا در نبرد ساراتوگا فرانسه ترغیب شد که آشکارا به جنگ بر ضد بریتانیا وارد شود که این امر به توازن قوای نظامی دو طرف درگیر کمک شایانی میکرد. اسپانیا و جمهوری هلند -متحدین فرانسه- نیز با تهدید به تهاجم به بریتانیا و به جد آزمودن قدرت نظامی بریتانیا با دست زدن به عملیات نظامی در اروپا به مخاصمه با بریتانیا پرداختند. [[اسپانیا در جنگ انقلاب آمریکا|دخالت اسپانیا]] در جنگ به خروج بریتانیاییها از [[فلوریدای غربی]] منجر و منتهی شد که جبههٔ جنوبی را برای آمریکاییان امن کرد.<ref name="enwiki" />
[[فرانسه در جنگ انقلاب آمریکا|دخالت فرانسه]] مؤثر بود ولی از آنجا که به نابودی اقتصادش انجامید برایش گران تمام شد. در ۱۷۸۱ پیروزی نیروی دریایی فرانسه در [[نبرد چزاپیک]] ارتش بریتانیا را که به [[محاصره یورکتاون|محاصرهٔ یورکتاون]] دست زده بود به تسلیم واداشت. در ۱۷۸۳ با انعقاد [[معاهده پاریس (۱۷۸۳)|معاهدهٔ پاریس]]، جنگ رسماً پایان یافت و حاکمیت ایالات متحده بر مناطقی که امروزه تقریباً به [[کانادا]] از شمال، [[فلوریدا]] از جنوب و [[رود میسیسیپی]] از غرب محدود است به رسمیت شناخت.<ref name="enwiki" />
== منابع ==
|