باستانگرایی در ایران: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: مرتبسازی پیوند درونویکی |
Ariobarzan (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''باستانگرایی''' یا '''آرکائیسم''' (Archaism) '''در ایران'''، پدیدهای است که از اواخر دوران [[قاجار]] در عرصهٔ فرهنگی، اجتماع و سیاست جامعهٔ ایرانی پدیدار گشته است <ref>(بیگدلو: ۱۳۸۰، ص ۱)</ref>. نگرش باستانگرایی در پی آن است که فضای مربوط به زمان گذشته را بازآفرینی کند و یک ایدئولوژی جدید بسازد. <ref>([[رضا بیگدلو]]: ۱۳۸۰، ص ۲۰).</ref>
برخی باستانگرایی را «از مؤلفههای جدید برای نوسازی ایران» به حساب میآورند که «در پی آن است تا با احیاء و تجدید حیات سنتها و عقاید کهن و باستانی، نظم جدیدی را در تفکر اجتماعی، فرهنگی و سیاسی بازتولید نماید و زیرساختهای فرهنگی و اجتماعی نوین را بر پایهٔ سنتهای کهن بنا نهد» <ref>(اکبری: ۱۳۷۵، ص ۱۸۸ به نقل از [[رضا بیگدلو]]: ۱۳۸۰، ص ۱۹).</ref>
به عقیدهٔ بیگدلو، مهمترین اهداف باستانگرایی را میتوان به شرح زیر دانست <ref>([[رضا بیگدلو]]: ۱۳۸۰، ص ۲۰)</ref>:
* کمرنگ کردن و کنار زدن فرهنگ و مذهب کنونی جامعه، به عنوان عامل عقبماندگی آن.
* تفکیک دو دوره از تاریخ ایران که عبارتند از [[تاریخ باستان]] و تاریخ دورهٔ اسلامی
خط ۱۲:
* میرزا [[عبدالحسین آقاخان کرمانی]]، ''[[آیینه سکندری یا تاریخ ایران|آیینهٔ سکندری یا تاریخ ایران]]''، ۱۳۲۴ ه. ق.
==پانویس==
{{پانویس}}
== منابع ==
* [[رضا بیگدلو|بیگدلو، رضا]]: ۱۳۸۰، [[باستانگرایی در تاریخ معاصر ایران]]، چاپ اول: تهران، نشر مرکز.
|