ام‌اس: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۳۱:
'''داروهای بیماری ام اس'''
===تیسابری(Tysabri)
اداره نظارت بر غذا و داروی آمریکا(FDA) ، داروی تیسابری (Tysabri) با نام ژنریک ناتالیزوماب(natalizumab) را برای درمان موارد متوسط تا شدید بیماری کرون ، در بیمارانی که شواهدی از التهاب دارند و پاسخ ناکافی یا عدم تحمل به درمان های رایج می دهند ، مورد تایید قرار داد. این دارو از سال 2006 در بیماران مبتلا به ام اس استفاده می شده است. هر چند که اضافه نمودن این دارو به درمان های دیگر مفید است اما می تواند عوارضی جدی ایجاد کند که لزوم مراقبت بیشتر از این بیماران را می طلبد. از آن جمله می توان به لوکوانسفالوپاتی مولتی فوکال پیشرونده ، عفونت های فرصت طلب ویروسی که مغز را تحت تاثیر قرار می دهند و باعث مرگ یا ناتوانی شدید می شوند اشاره کرد.
خط ۴۳۹:
تیسابری در بیش از چهل و پنج کشور تائید شده است. در آمریکا برای نوع عود کننده ام اس و در اتحادیه اروپا هم برای نوع عود کننده بهبود یابنده مورد تائید قرار گرفته است. تیسابری خطر ابتلاء مغز به لوکوانسفالوپاتی چند کانونی پیش رونده را که یک بیماری عفونی ویروسی است افزایش می دهد. البته ریسک ابتلا به این عفونت فرصت طلب ، با افزایش مدت مصرف این دارو افزایش می یابد. سایر عوارض جانبی جدی که در مصرف کنندگان تیسابری دیده شده است عبارتند از واکنش های حساسیتی شدید(مثل آنافیلاکسی) و همین طور ابتلا به عفونت های فرصت طلب و دیگر عفونت های غیر معمول بوده است. آسیب های جدی کبدی هم در بعضی مواقع گزارش شده است. عوارض جانبی معمولی که توسط بیماران اعلام شده است عبارتند از: سردرد ، خستگی ، واکنش های انفوزیون ، عفونت ادراری ، درد مفاصل و اندام ، و تحریکات پوستی.
===آمانتادین(Amantadine)
آمانتادین یک داروی ضد ویروسی است و از سال 1980 میلادی برای درمان خستگی در بیماران ام اس مورد استفاده قرار گرفته است. نحوه عمل این دارو در کاهش خستگی ناشناخته است. این دارو به عنوان اولین رویکرد برخورد با خستگی مطرح بوده و برای خستگی خفیف توصیه می شود. در مطالعات آمانتادین نشان داده است که حدودا برای یک سوم بیماران ام اس توانسته مفید باشد. اثر بخشی این دارو اغلب بعد از یک هفته استفاده از آن دیده می شود. آمانتادین نسبتا کم ضرر بوده و بوسیله ی بیماران خوب تحمل می شود ضمن اینکه ارزان نیز هست.
خط ۴۴۵:
آمانتادین همچنین یک داروی ضد اختلال در هماهنگی عصبی نیز هست و برای درمان بیماری پارکینسون به کار می رود که گاهی فلج پیری یا فلج لرزشی نامیده می شود. این دارو می تواند به تنهایی یا همراه سایر داروها به بیماران پارکینسون داده شود. به وسیله ی بهبود کنترل عضله و کاهش سفتی عضلات ، این دارو انجام حرکات بطور عادی را برای بیماران ممکن کرده علائم بیماری را تخفیف می دهد. آمانتادین همچنین در درمان سفتی و لرزشی ناشی از مصرف داروها به کار برده می شود.
===نوانترون(Novantrone)
نوانترون با نام ژنریک میتوگزانترون(mitoxantrone) دارویی است که برای درمان ام اس پیشرونده (حاد) ثانویه ، عود کننده پیشرونده ، یا ام اس عود کننده فروکش کننده که به مرور بدتر می شود به کار می رود. این دارو برای درمان ام اس پیشرونده ی اولیه به کار برده نمی شود. اشخاصی که از نوانترون استفاده می کنند عود بیماری کمتری را خواهند داشت و به مدت بیشتری می توانند تحرک داشته باشند. نوانترون بوسیله سرم در رگ دست تزریق می شود و هر سه ماه یک بار تزریق صورت می گیرد برای مدت دو تا سه سال یعنی 8 تا 12 دوز اگر چه با توجه به وضعیت بیمار تعداد دوزها می تواند تغییر کند.
خط ۴۵۳:
نوانترون به رنگ آبی تیره است بنابراین ممکن است رنگ ادرار شما را برای چند روز پس از تزریق تغییر دهد همچنین سفیدی چشم نیز ممکن است برای چند روز متمایل به رنگ آبی شود.
کورتون نام عامیانه گروهی از داروها است که خاصیت مسکن و تضعیف سیستم ایمنی بدن را داشته و در درمان تعداد زیادی از بیماری ها کاربرد دارند. نام علمی این داروها کورتیکواستروئید است و به شکل قرص ، آمپول ، اسپری و پمادهای موضعی در بازار وجود دارند.
خط ۴۷۹:
===سینووکس(CinnoVex)
سینووکس(CinnoVex) ، نام تجاری داروی اینترفرون بتا یک آ می باشد.
خط ۴۹۳:
طریقه مصرف: تزریق عضلانی(IM)
===آوونکس(Avonex)
نام تجاری: Avonex
خط ۵۱۱:
اینترفرون آلفا ، بتا و گاما. اینترفرون های آلفا و بتا ، تحت گروه نوع 1 و اینترفرون گاما ، نوع 2 طبقه بندی شده اند. این اینترفرون ها دارای فعالیت های بیولوژیک مشترک ، اما کاملاً تفکیک یافته ای می باشند. حتی ممکن است بسته به نوع محل سلولی سنتزشان ، با یکدیگر متفاوت باشند. اینترفرون بتا توسط گروه های متعددی از انواع سلول تولید می شود که شامل فیبروبلاست و ماکروفاژها می باشند. اینترفرون بتای طبیعی و آوونکس (اینترفرون بتا یک آ) گلیکوزیله هستند و یک نسبت کمپلکس N-linked کربوهیدرات دارند. گلیکوزیله کردن سایر پروتئین ها روی پایداری ، فعالیت ، توزیع بیولوژیک و نیمه عمرشان در خون اثر می گذارد. اما ، اثرات گلیکوزیله شدن بر اینترفرون بتا کاملاً تعریف شده نیست. آوونکس آثار بیولوژیک خود را بر اثر متصل شدن به گیرنده‌های خاصی در سطح سلول های انسان ایجاد می کند. این اتصال به یک سری وقایع درون سلولی به صورت زنجیره ای می انجامد که به تعداد زیادی فراورده های ژنی و مارکرها منجر می گردد. بعضی از این محصولات در سرم و مواد سلولی جمع آوری شده از بیماران تحت درمان با آوونکس اندازه گیری شده اند. بعد از یک دوز داخل عضلانی آوونکس ، سطوح سرمی این مواد به مدت 4 روز تا یک هفته بالا می مانند. از آنجا که پاتوفیزیولوژی بیماری MS کاملاً شناخته شده نیست ، مکانسیم عمل آوونکس و این که آیا همان مسیر آثار بیولوژیک فوق را در حالت بیماری دنبال می کند یا خیر نیز شناخته شده نمی باشد.
=== بتاسرون(Betaseron)
بتاسرون (اینترفرون بتا یک ب ) ساخته شده از پروتئین خشک ، استریل و تصفیه شده ، به وسیله تکنیک های نوترکیب DNA ایجاد و برای تزریق آماده شده است. اینترفرون بتا یک ب به وسیله تخمیر باکتریایی Escherichia coil که دارای خصوصیت ژنتیکی پلاسمین مهندسی شده و حاوی ژن انسانی interferon beta ser17 است. ژن محلی از فیبروبلاست انسانی بدست آمده و بگونه ای اصلاح شده تا جایگزین اسید آمینه طبیعی برای پس ماند سیستئین در position 17 شود. اینترفرون بتا یک ب ، یک پروتئین کاملا تصفیه شده است که 165 واحد اسید آمینه داشته با وزن مولوکولی تقریبی 18500 دالتون و شامل زنجیره ی کربوهیدرات ها که به طور طبیعی در مواد یافت می شود نیست.
خط ۵۱۹:
واکنش پوستی در ناحیه تزریق بتاسرون معمول است که از آن ها می توان: قرمزی ناحیه تزریق ، درد و تورم ، تغییر رنگ پوست را نام برد اما علائمی که کمتر مشاهده شده است عبارتند از: مردگی بافت در ناحیه تزریق( پوست ترک خورده و بافت ها دچار تخریب می شوند). بایستی هر بار محل تزریق را تغییر داد علائم شبیه علائم سرماخوردگی نیز معمول است که شامل تب ، سرما ، عرق کردن ، بی رمقی و درد عضلات می باشد. تزریق بتاسرون در شب باعث تاثیر گذاری کمتر این علائم است.
===بتافرون(Betaferon)
نام ژنریک: اینترفرون بتا یک ب
خط ۵۳۵:
مکانیسمی که طی آن اینترفرون بتا یک ب اثر خود را در بیماری اسکلروز چندگانه اعمال می کند ، به طور کامل مشخص نیست. اثر بیولوژیک اینترفرون بتا یک ب از طریق واکنش هایی با گیرنده های خاص سلولی واقع بر سطح سلول های انسانی واسطه گری می شود. اتصال اینترفرون بتا یک ب به این گیرنده ها باعث بیان چندین فراورده ژنی می شود که گمان می رود واسطه های فعالیت بیولوژیکی اینترفرون بتا یک ب باشند. تعدادی از این فراورده ها در سرم و اجزاء سلولی خون گرفته شده از بیماران درمان شده با اینترفرون بتا یک یافته و اندازه گیری شده اند. اینترفرون بتا یک ب باعث کاهش تمایل اتصال و نیز افزایش درونی شدن و تجزیه گیرنده های گاما می شود. همچنین باعث افزایش فعالیت سرکوب گرانه سلول های مونونوکلئازخون محیطی می گردد.
===رسیژن(ReciGen)
رسیژن(اینترفرون بتا یک آ) یک گلیکوپروتئین است که از 166 اسید آمینه تشکیل شده و وزن مولکولی آن در حدود 22500 دالتون است. این محصول با تکنولوژی DNA نوترکیب ساخته می شود. توالی آمینواسیدی رسیژن مشابه اینترفرون بتا مشتق شده از فیبروبلاست های طبیعی بدن انسان است. اینترفرون بتای طبیعی و این اینترفرون بتای نوترکیب هر دو گلیکوزیله هستند و به انتهای N-link هر دوی آنها یک کمپلکس کربوهیدرات متصل می باشد. رسیژن از دسته دارویی اینترفرون بتا است. اینترفرون بتا به صورت طبیعی در بدن انسان تولید شده و در سیستم ایمنی بدن نقش اساسی دارد و با مکانیسمی ناشناخته منجر به محدود شدن آسیب سیستم عصبی مرکزی ناشی از بیماری ام اس می شود. رسیژن محلول پروتئینی با خلوص بالا است که شبیه به اینترفرون بتای طبیعی تولید شده در بدن انسان است. رسیژن دارای 44 میکروگرم ماده موثر اینترفرون بتا یک آ می باشد که تقریبا معادل 12 میلیون واحد بین اللمللی فعالیت بیولوژیک(ضد ویروسی) است که در مقایسه با استانداردهای بین المللی این میزان فعالیت ضد ویروسی محاسبه شده است. رسیژن بصورت محلول استریل در سرنگ pre-filled آماده جهت تزریق زیر جلدی (SC) می باشد. هر نیم میلی لیتر از رسیژن دارای 44 میکروگرم از اینترفرون بتا ، 4 میلی گرم آلبومین(انسانی)، 27.3 میلی گرم مانیتول ، 0.4 میلی گرم استات سدیم و نیز آب قابل تزریق (WFI) می باشد. اینترفرون بتا از دسته سایتوکاین ها می باشد. در هر سرنگ آماده تزریق مقدار 0.5 میلی لیتر محلول حاوی 12 میلیون واحد بین‌المللی(44 میکروگرم) ماده ی فعال پروتئینی جهت یک بار تزریق موجود است. رسیژن برای درمان نوع عود کننده فروکش کننده ی ام اس استفاده می شود. مشخص شده است که این دارو تعداد و شدت حمله ها را کاهش می دهد و پیشرفت به سوی ناتوانی را کند می کند.
خط ۵۴۸:
===ربیف(Rebif)
نام ژنریک: اینترفرون بتا یک آ
خط ۵۶۹:
5- استفاده خود سرانه و بدون تجویز پزشک.
===داروی IVIG
ایمونوگلوبین وریدی یا IVIG تنها از خون انسان ها تهیه شده برای رفع بیماری های ناشی از ضعف سامانه دفاعی کاربرد دارد. این دارو که برای بیماران پیوند عضوی ، نوزادان کم وزن و دچار عفونت و بیمارانی که دچار ضعف سیستم دفاعی هستند کاربرد دارد ، یک داروی مشتق از پلاسمای خون انسان و جزو داروهای است که برای بیمارانی که دچار نقص سیستم ایمنی هستند کاربرد دارد. این دارو در عفونت های حادی مثل ایدز اطفال و کاوازاکی نیز موثر است.
خط ۵۷۷:
===کوپاکسون(Copaxone)
نام ژنریک: گلاتیرامر استات(glatiramer acetate)
| |||