امتیازنامه رویتر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''امتیازنامه رویتر''' قراردادی بود که میان [[بارون ژولیوس دو رویتر]] ([[یهودی]] [[انگلیس]]ی) و دولت قاجار در زمان سلطنت [[ناصرالدین شاه]] منعقد شد . به موجب این امتیاز، ساختن هرگونه [[راه]] و [[راه آهن]] و سدها از دریای مازندران تا خلیج فارس و بهره برداری از همه [[معدن|معادن]] ایران (بجز [[طلا]] و [[نقره]])، ایجاد مجاری آبی و [[قنات]] و کانال‌ها برای کشتیرانی یا [[کشاورزی]]؛ ایجاد [[بانک]] و هر گونه کمپانی صنعتی در سراسر ایران؛ حق انحصار کارهای عام المنفعه؛ استفاده و بهره‌برداری از [[جنگل]]ها برای مدت هفتاد سال و استفاده از [[گمرک]]ات ایران به مدت بیست و پنج سال درازای پرداخت شش میلیون لیره انگلیسی و سود ۵٪ در اختیار رویتر قرار گرفت.<ref>Rouhollah K. Ramazani: The Foreign Policy of Iran, University of Virginia, 1966, p. 67</ref>

 

 

این قرارداد به قدری استعماری بود که اعتراض همه دنیا، حتی [[دیپلمات]]های انگلیسی (مانند [[لرد کرزن]]) را نیز موجب شد. وی گفت: {{گفتاورد|«این امتیاز، بخشیدن یک پارچه تمامی منابع صنعتی یک کشور که همانند ان تا به امروز در هیچ مستعمرهای داده نشده است.»}}