درنای سیبری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ArthurBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز r2.6.3) (ربات افزودن: simple:Siberian Crane
Ahmadbahri (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲:
درناهای گروه شمال روسیه زمستان‌ها به مناطق [[پارک ملی بوجاق]] [[کیاشهر]] در [[گیلان]] و [[فریدون‌کنار]] مازندران ایران می‌کوچیدند ولی امروزه نسل آن‌ها در ایران تقریباً منقرض شده.<ref>[http://www.radiozamaneh.org/morenews/2007/02/post_530.html رادیو زمانه]</ref>
در ایران در سال ۱۳۸۵ یک میلیون دلار برای حفظ نسل درنای سیبری در تالاب فریدون‌کنار اختصاص یافته‌است.<ref>[http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=427250 خبرگزاری مهر]</ref>
ویژگی های ظاهری این گونه:
طول: ۱۴۰ سانتیمتر .
بدن پرنده بالغ تماماً سفید بجز ماسک قرمز تیره ای که از نوک منقار تا پشت چشم کشیده شده است. عنبیه چشم زرد رنگ و پاها به رنگ قرمز است. جنس نر و ماده مشابه هم هستند اما پرنده نر از ماده کمی بزرگتر است. در پرنده نابالغ ماسک با پر پوشیده شده و شاهپرها به رنگ نخودی است. تنها در این گونه از درناها منقار دندانه دار است که به پرنده امکان تغذیه از ریشه های زیر زمین و شکارهای لیز و لغزنده می دهد.
 
صدا: فلوت مانند و آهنگین
گرایش جمعیتی: در حال کاهش
 
جمعیت تقریبی: ۳,۲۰۰ قطعه
محدوده زادآوری و زیستگاهی: ۱۰۷٫۰۰۰ کیلومتر مربع
 
زیستگاه : بیشتر از دیگر گونه های خانواده درنایان به آب وابسته است. تغذیه، لانه سازی، زادآوری و زمستان گذرانی این پرنده در تالابهای ترجیحاً وسیع و کم عمق (حداکثر ۳۰ سانتیمتر) آب شیرین با میدان دید مناسب است. محدوده زادآوری جمعیت شرقی در بین زمینهای تالابی با پوشش علفهای بلند و توندرا بوده و جمعیت مرکزی در باتلاقهای خزه دار و زمینهای باتلاقی است.
تغذیه، بیشتر از ریشه ها، جوانه ها، دانه های گیاهان آبزی است اما از حشرات، ماهی ها و جوندگان کوچک نیز تغذیه می کند. زمان مهاجرت شمالی در چین در ماه مارس صورت گرفته و در پاییز مهاجرت به سمت جنوب از اواخر ماه اکتبر تا نوامبر انجام میگیرد. درنای سیبری معمولاً در اواخر ماه مه تا اواسط ماه ژوئن دو تخم میگذارد اما غالباً یکی آز آنها تبدیل به جوجه می شود.
<ref>[http://vahsh.ir/?p=1945 مرجع حيات وحش ايران]</ref>
عوامل تهدید کننده:
از بین رفتن تالابها و یا پایین آمدن سطح آب آنها از طریق توسعه کشاورزی و افزایش بهره برداری انسانی از آنها و افزایش استخراج نفت در سایتهایی که این پرنده در آن زمستان گذرانی می کند.
از دیگر عوامل محیطی تهدید جدی این گونه، در دریاچه پویانگ در چین در زمستان ۲۰۰۳-۲۰۰۴ می توان نام برد. احداث سه گلوگاه سد که منجر به تغییر الگوی هیدرولولوژیکی رودخانه یانگ تسه سفلی گردید و جمعیت زمستان گذران را شدیداٌ تحت تاثیر قرار داد.
افزایش سطح تخریبهای انسانی به ویژه در پویانگ هو چین.
شکار در مسیر گذر جمعیت مرکزی و غربی از پاکستان و افغانستان، و حتی جنگ اخیر در افغانستان برروی مهاجرت این پرنده تأثیراتی داشته است.
مسموم شدن پرندگان آبزی به مقصد چین در محل ذخیره آب هوان ژیدونگ، منطقه شن یانگ به نظر بر روی این گونه نیز تأثیر گذاشته است.
در هند نیز استفاده از آفت کشها و آلودگی به عنوان عامل تهدید این گونه است.
 
فعالیتهای حفاظتی که تا کنون صورت گرفته:
این گونه در تمامی کشورهای منطقه قانوناً در لیست گونه های تحت حمایت (CITES) است؛ و تمامی کشورها یادداشت تفاهمی مبنی بر کمک به حفاظت سایتهای تالابی امضا کرده اند.
تلاش برای مدیریت سطح آب در زمان مهاجرت این پرندگان به ویژه در چین صورت گرفته است.
مناطق حفاظت شده ای برای این گرنده در روسیه، چین و هند درنظر گرفته شده است.
شبکه درنای آسیایی شمال شرقی (North East Asian Crane Site) تأسیس شده است.
همچنین پروژه مشترک حفاظتی چهار کشور چین، قازاقستان، روسیه و ایران, Siberian Crane Wetland Progect, که از سال ۲۰۰۳-۲۰۰۶ فاز اول عملیات حفاظتی را انجام داده و بین سالهای ۲۰۰۶-۲۰۰۹ وارد فاز دوم برنامه حفاظتی شده است.
پرندگان رها شده از دست شکارچیان در بین جمعیت مرکزی رهاسازی شده اند.
<ref>[http://vahsh.ir/?p=1945 مرجع حيات وحش ايران]</ref>
== منابع ==
{{پانویس}}