جمود نعشی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
مهرماد (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
مهرماد (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲:
 
'''جمود نعشی''' یا ریگورمورتیس {{انگلیسی|Rigor mortis}}حالتی است که پس از [[مرگ]] در [[ماهیچه|ماهیچه‌های]] جانداران رخ می‌دهد و در جریان آن بافت‌های ماهیچه‌ای سفت و سخت می‌شود. ابن سینا در کتاب [[رگشناسی]]، واژه '''مرگاخُشکی''' را برای این حالت بکار برده‌است. این حالت در انسان ۳ ساعت پس از زمان مرگ آغاز می‌شود و ۱۲ ساعت بعد از آن به اوج می‌رسد و شاید تا ۳۶ ساعت پس از مرگ نیز این حالت ادامه داشته باشد.{{سخ}}
''ریگورمورتیس'' پس از گذشت ۱۸ تا ۳۶ ساعت پس از مرگ به آرامی شروع آغاز به از بینمیان رفتن می‌کند؛ و ۷۲ ساعت(سه روز) پس از مرگ این حالت بکلییکسره از رفعمیان می‌گرددمی‌رود.
 
== علت شناسی بیوشیمی ==
خط ۸:
 
== روند گسترش مرگاخُشکی ماهیچه‌ها در بدن ==
''مرگاخُشکی'' نخست از ماهیچه‌های چانه و گردن آغاز و سپس این فرایند از سوی سر به سوی پاها گسترش می‌یابد و هشت تا دوازده ساعت پس از مرگ کامل می‌گردد؛ و آرواره‌ها، گردن و بدن همانند یک تکه چوب سفت و خشک می‌شوند که این خشک شدگی باعث می‌گردد که بدن را در همان حالتی که احتمالگمان می‌رود فوت شده باشد ثابت و خشک نگه می‌دارد، حتی اگر جسدی حرکت داده شده باشد بازوها و پاها به همان حالتی که در هنگام مرگ بودند خشک باقی می‌ماند و این باور که در یک زمان در سر تا سر بدن به صورت یکدست ایجاد می‌شود نادرست است.
 
== کاربرد در پزشکی قانونی ==