آوانگارد: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ماني (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Bahareh pahlevan (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶:
واژه پیشرو به منظور اشاره به افراد یا کارهایی که ماهیتی تجربی یا نوآورانه دارند استفاده می‌شود به ویژه در حیطه [[هنر]]، [[فرهنگ]]، و [[سیاست]].
 
پیشرو بودن بیانگر گرایشی است که هنجارهای پذیرفته شده در اجتماع را عموما در حیطه فرهنگی به چالش می‌کشد. مفهوم وجود آوانگارد از نظر برخی، یکی از ویژگی‌های اصلی «شخصیت» نوگرایی به شمار می‌آید، که جدای از [[پسانوین‌گرایی]] است.بسیاری از هنرمندان، در دوران مدرن و همچنین در عصر حاضر، خود را مرتبط با جنبش پیشرو دانسته‌اند:از جنبش [[دادا]] از طری قطریق[[موقعیت‌گرای بین‌الملل|موقعیت‌گرایان]] تا هنرمندان پسامدرنی همچون شاعران زبان.<ref>language poets</ref>
== تعریف ==
این اصطلاح در اصل برای توصیف بخشی از ارتش که در حال پیشروی در میدان نبرد بود،استفاده می شد،و امروزه به هر گروهی-بالاخص هنرمندان-اطلاق می شود که خود را نوآور و جلوتر از اکثریت مردم می داند.
 
این اصطلاح همچنین دلالت بر ترویج اصلاحات اجتماعی [[رادیکالیسم|رادیکال]] دارد.در طول زمان،اصطلاح آوانگارد با جنبش های مربوط به نظریه "هنر برای هنر"گره خورد،که اولویتشان در درجه اول گسترش مرز های تجربه [[زیباشناسی|زیبایی شناختی]] بود،تا اصلاحات گسترده اجتماعی.
== نظریه پردازی آوانگاردیسم ==
نویسندگان متعددی در تلاش برای تعیین شاخصه های فعالیت آوانگارد با موقفیتی محدود روبرو شدند.یکی از مفید ترین و مورد احترام ترین تحلیل ها از آوانگاردیسم به مثابه پدیده ای فرهنگی متعلق به رساله نویس [[ایتالیا|ایتالیایی]] ،رناتو پوگیولی <ref>Renato Poggioli</ref> است که در کتاب او تحت عنوان تئوری آوانگارد <ref>Teoria dell'arte d'avanguardia</ref> در سال ۱۹۶۲ مطرح شده است.پس از بررسی وجوه تاریخی،اجتماعی،روانشناختی و فلسفی آوانگاردیسم،پوگیولی گستره تعمیم خود را فراتر از نمونه های منحصر به فرد هنر،شعر و موسیقی قرار می دهد تا نشان دهد که آوانگارد ها را می توان گروهی با آرمان ها و ارزش هایی مشترک دانست که تجلی آن سبک زندگی عصیان گرایانه ای است که انتخاب کرده اند،و اینکه فرهنگ آوانگارد را می توان شاخه ای از سبک زندگی بوهیمین <ref>Bohemianism</ref> به شمار آورد.
 
 
 
== پانویس ==