گرچه قانونگذار ایران تهاتر را یکی از اسباب سقوط تعهدات به شمار آورده<ref>ماده ۲۶۴ قانون مدنی</ref> و برخی آن را تساقط دو دیندِین متقابل دانسته‌اند<ref>محمد جعفر جعفری لنگرودی، فرهنگ عناصر شناسی، ص۲۳۰و ۲۳۱</ref>، ولی از نظر تحلیلی حذف دو دین متقابل به معنی اجرای هر دو تعهد است نه سقوط آنها زیرا هر طلبکار در برابر از دست دادن حقی که دارد ارزش معادل آن را به دست می‌آورد و از بار تعهد او کاسته می‌شود یعنی نخست هر دو تعهد اجرا می‌شود و زوال یا تساقط تعهد، اثر با واسطه تهاتر و نتیجه رسیدن به هدف نهایی آن است.<ref>استارک، حقوق مدنی، تعهدات، ش ۲۳۳۵، نقل با تصرف و تغییر از دکتر کاتوزیان، حقوق مدنی، تعهدات، ش۲۸۲</ref>
