زبان نواخت‌بر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نواخت‌َبر''' گونه‌ای از زبان است که با تغییر شیوه ادای واژه‌ها می‌توان معانی مختلفی را ایجاد کرد. زبان چینی از مشهورترین زبانهای نواخت‌بر است. معمولاً کمتر پیدا می‌شود که زبانی نواخت‌بر در گروه [[زبان‌های هندواروپایی]] قرار گیرد. این ویژگی بیشتر در [[زبان‌های تک هجایی]] [[شرق آسیا]] مشاهده می‌شود. یک مثال مشهود از خاصیت نواخت‌بری در فارسی میتوان به واژهٔ ''گویا'' اشاره کرد که بسته به نحوه ادای آن می‌توان معانی "روان و سلیس" یا "انگار" را برداشت کرد. در زبان‌های [[چینی]]، [[تایلندی]] و [[ویتنامی]] از این نمونه‌ها فراوان است.