'''پارادوکس‌های دروغگو'''{{به انگلیسی|Liar paradox}} یکی از گروه-پارادوکس‌های [[خودارجاعی|خودارجاع]] هستند. این پارادوکس‌ها به صورت‌های مختلفی قابل طرح هستند:
* جملهٔ بعدی صحیح است. جملهٔ قبلی کاذبدروغ است.
* این جمله‌ای که همین الان دارم می‌گویم کاذبدروغ است.<ref name=s>{{یادکرد|فصل=فصل پنجم:دلالت به خود|کتاب=منطق|نویسنده=گراهام پریست|ترجمه=بهرام اسدیان|ناشر=نشر ماهی|چاپ=|شهر=تهران|کوشش=|ویرایش=|صفحه=صفحه ۵۹ تا ۶۵|سال=۱۳۸۷|شابک=}}</ref>
* اپیمندس اهل کرت می‌گوید: همه اهالی کرت دروغگو هستند.
برای مثال در مورد دوم می‌پرسیم که آیا این گزاره صادقراست است یا کاذب؟دروغ؟ اگر صادقراست باشد، آنچه می‌گوید درست و مطابق با واقع است، پس درست می‌گوید که کاذبدروغ است، پس کاذبدروغ است، و این در حالی است که کمی پیش‌تر گفتیم صادقراست است، پس این گزاره هم صادقراست است و هم کاذبدروغ. حال اگر فرض کنیم که کاذبدروغ باشد، از آن‌جا که خودش هم به کذب خود اذعان می‌کند؛ صادقراست است. در هر دو حالت(چه در ابتدا آن را صادقراست درنظر بگیریم و چه کاذبدروغ) به نظر می‌رسد که نهایتآ این گزاره هم صادقراست است و هم کاذبدروغ.<ref name=s>{{یادکرد|فصل=فصل پنجم:دلالت به خود|کتاب=منطق|نویسنده=گراهام پریست|ترجمه=بهرام اسدیان|ناشر=نشر ماهی|چاپ=|شهر=تهران|کوشش=|ویرایش=|صفحه=صفحه ۵۹ تا ۶۵|سال=۱۳۸۷|شابک=}}</ref>
نسخهٔ دیگرِ پارادوکس که صورتی ساده‌شده از [[پارادوکس راسل]] است:
