امامزاده سید محمد (بغداد): تفاوت میان نسخه‌ها

سید محمد پیش از پدر وفات یافت درباره او روایات زیادی نقل شده است که یکی را میآوریم: گروهی از [[بنی هاشم]] در روز وفات سیدمحمد به خانه امام [[علی بن محمد|هادی]] رفتند این گروه میگویند وقتی به خانه امام هادی رفتیم دیدیم که در صحن خانه برای امام هادی(ع) فرشی گسترده‏اند و مردم در اطراف آن حضرت نشسته‏اند در حدود یک صد و پنجاه نفر از آل ابی طالب، [[بنی عباس]] و [[قریش]] حاضر شده بودند. در این حال امام [[حسن عسکری]] وارد شد در حالیکه در مرگ برادرش سوگوار بود. امام حسن عسکری در سمت راست پدر ایستاد پس از چند لحظه امام هادی(ع) رو به فرزندش امام حسن عسکری کرد و گفت: پسرم شکر خدا را تازه کن که در وجودتو امامت را مقرر کرده امام حسن عسکری گریه کرد و گفت: «انالله و اناالیه راجعون». ما امام حسن عسگری را نمیشناختیم و پرسیدیم که این آقا زاده کیست؟ گفتند: پسر امام هادی(ع) است در آن زمان به نظر ما امام حسن عسکری بیست ساله مینمود ما از آن روز فهمیدیم که امام ما پس از حضرت هادی اوست. <ref>(منتهی الامال، چاپ قدیم یک مجلدی، جزء دوم، ص ۲۶۰.)</ref> جناب سید محمد بن علی از نظر علمای علم رجال جزو انسانهای ثقه و مورد اعتماد است و هیچ گونه قدح و ذمی ندارد. <ref>(جامع الرواه، ج ۲، ص ۱۵۸،)</ref> مردم عراق از این امامزاده خوف دارند و همواره حرمت او را حفظ میکنند. <ref>(مفاتیح الجنان، زیارت ائمه سرّ من رأی)</ref> علی بن عمر نوفلی میگوید: در خدمت امام هادی(ع) بودم که پسرش محمد از کنار ما گذشت. گفتم: فدایت شوم آیا پس از شما امام ما این آقازاده است؟ [این حدیث نشانه عظمت مقام این امامزاده نزد مردم و بزرگان است]. اما امام فرمود: پس از من امام و صاحب شمافرزندم حسن خواهد بود. <ref>(بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۲۴۳، ح ۱۳)</ref> ناگفته نماند عظمت برخی امام‏زادگان در میان مردم آن گاه بیشتر آشکار میشود که بر آورده شدن حاجات و کراماتی از او ببینند که در این صورت اعتقاد مردم روز افزون میشود و نذورات و زیارت آنها بیشتر میشود و نسبت به حضرت [[عباس بن علی|ابوالفضل]](ع) و سیدمحمد(ع) بارهاکرامت و برآورده شدن حاجت اتفاق افتاده و برای منکران گرفتاری پیش آمد تا آن‏جا که حتی برخی اهل سنت و پیروان مسیحی اعتقاد پیدا کرده‏اند. در فروع کافی چنین آمده است: محمد بن یحیی از محمد بن حسین از محمد بن اسماعیل بن بزیع از خیبری از حسین بن ثویر و ابی سلمه سرّاج. حسین بن ثویر و ابی سلمه میگویند: ما از امام صادق(ع) شنیدیم که پس از هر نماز واجبی، چهار مرد و چهار زن را نفرین میکرد چهار مرد عبارتند از فلان، فلان، فلان، و [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]]. امام این سه نفر را هم نام میبرد و فلان زن، فلان زن، هند و ام الحکم که خواهر معاویه است.<ref>(کافی، فروع، ج ۳، ص ۳۴۲، باب التعقیب بعد الصلواه و الدعاء، ح ۱۰.)</ref> در این باب، ۲۸ حدیث ذکر شده است که برخی از این حدیثها قابل اعتماد و برخی قابل اعتماد نیست این حدیث که حدیث دهم این باب است از نظر سند قابل اعتماد نیست چون خیبری بن طحّان کوفی مورد وثوق نیست. <ref>(جامع الرواه، ج ۱، ص۲۶۶)</ref> ابوسلمه سراج هم ثقه نیست. <ref>(همان، ج ۲، ص ۳۹۰)</ref> اگر از سند حدیث چشم پوشی کنیم و تنها به متن آن توجه کنیم متن آن میرساند که بعد از نمازهای واجب نفرین کردن بر این افراد پاداش دارد ولی آیا این افراد کیستند و آیا هر کسی و در هر جایی میتوان این افراد را آشکارا نفرین کرد این از اسرار است و افشای اسرار آل محمد(ع) گناه بزرگی است ناگفته نماند که همان طوری که رحمت خواستن برکسی ثواب است لعن کردن هم ثواب است