جنگ کلاسیک منظممنظّم بوده و برآورد توانایی‌های رزمی دو طرف بر اساس عوامل مادی و معنوی انجام شده و یک نوع همگونی و تعادل میان نیروهای دو طرف وجود دارد. در یک جنگ کلاسیک متعارف معمولاً طرفی به پیروزی می‌رسد که فن‌آوری نظامی پیشرفته‌تر، سازماندهی منظم‌تر، جنگ‌افزار و نفرات بیشتر و با انگیزه‌تر داشته باشد. در یک جنگ کلاسیک طرح‌ریزی نبرد براساس شناخت نسبی توان رزمی دشمن صورت می‌گیرد و جنگ براساس واقعیتهای طرفین صورت می‌گیرد. در این‌گونه از جنگ، نقاط ضعف وقوت طرفین قابل پیش‌بینی است. جنگ کلاسیک استمرار و تداوم بیشتری داشته و ریسک کمتری در انجام حملات وجود دارد. همچنین در این نوع از نبرد کنترل پذیری و پشتیبانی پذیری بیشتری وجود دارد. در عوض جنگ کلاسیک در هنگام برهم خوردن توازن قوا ناکارآمد بوده و در برابر [[جنگ نامتقارن]] انعطاف‌پذیری کمی دارد.<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی=نجفی |نام=محمدرضا |عنوان=نقش معنویت درنبرد ناهمتراز |نشانی=http://www.manaviat.com/Articles/Show/36/1-9-1 |بازبینی= 29 اسفند 1390|ناشر= پژوهشکده تحقیقات اسلامی|نشانی بایگانی= |تاریخ بایگانی= |کد زبان= fa}}</ref>
