جفت‌باز: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
لازم نیست
خط ۶:
== ثبات و پیوند هیدروژنی ==
 
[[Image:GC base pair jypx3.png|thumb|280px|یک جفت پایهباز GC که در آن سه [[پیوند هیدروژنی]] بین ملکولی دیده می‌شود.]]
[[Image:AT base pair jypx3.png|thumb|280px|یک جفت پایهباز AT که در آن سه [[پیوند هیدروژنی]] بین ملکولی دیده می‌شود.]]
پیوند هیدروژنی یک برهمکنش شیمیایی است که زمینهٔ جفت شدن پایهباز که در بالا توضیح داده شد، می‌باشد. درخور تطابق هندسی دهنده‌ها پذیرنده‌ها در پیوند هیدروژنی فقط جفت‌های درست و مناسب اجازهٔ تشکیل ساختار پایدار داده می‌شود. مولکول دی‌ان‌ای دارای محتوای GC زیاد، نسبت به مولکول دی‌ان‌ای دارای محتوای GC کم، استوارتر است. برخلاف باور عموم، پیوندهای هیدروژنی دلیل ثبات دی‌ان‌ای نمی‌باشد و دلیل این ثبات و پایداری تعاملات پشته‌ای می‌باشد.
 
نوکلئوتیدهای بزرگتر، آدنین و گوانین، اعضای کلاس ساختار شیمیایی دو حلقه‌ای به نام پورین می‌باشند; نوکلئوتیدهای کوچکتر، سیتوزین و تیامین (و یوراسیل)، اعضای کلاس ساختار شیمیایی تک حلقه‌ای که [[پیریمیدین]] گفته می‌شود، هستند. پورین‌ها تنها با پیریمیدین‌ها تکمیل می‌شوند: جفت پیریمیدین - پیریمیدین از نظر انرژی نامناسب است، زیرا مولکول‌ها برای تشکیل پیوند هیدروژنی زیاد از هم دورند; جفت شدن پورین – پورین نیز از نظر انرژی نامناسبند، زیرا این بار مولکول‌ها بیش از حد به هم نزدیکند و همدیگر را دفع می‌کنند. تنها جفت شدگی ممکن GT و AC می‌باشد؛ این جفت شدگی‌ها بخاطر عدم تطابق الگوی هیدروژن دهنده‌ها و گیرنده‌های هیدروژن می‌باشد. جفت GU، با دو پیوند هیدروژنی، اغلب در آر‌ان‌ای تشکیل می‌شود.<br />