استان لا پامپا: تفاوت میان نسخه‌ها

ایالت لاپامپا، یکی از ۲۳ ایالت [[آرژانتین]]، واقع در منطقه [[ پامپاس | پامپاس ]] در مرکز کشور می‌باشد . این ایالت با ایالات [[ ایالت سان لوییز | سان لوییز ]] ، [[ ایالت کوردوبا | کوردوبا ]] ، [[ ایالت بوئنوس آیرس | بوئنوس آیرس ]] ، [[ ایالت ریونگرو | ریونگرو ]] ، [[ ایالت نئوکن | نئوکن ]] و [[ ایالت مندوزا | مندوزا ]] مرز مشترک دارد .

* مرکز : [[ شهر سانتاروزا | سانتاروزا ]]

در سال ۱۶۰۴ میلادی ارنانداریاز پا به منطقه‌ای (لاپامپای کنونی) گذاشت که بعدها در سال ۱۶۶۲ توسط [[ «خرونیمو لوئیز ده کابره را» ]] کشف شد . با وجود این اکتشاف، اقامتگاه‌های دائمی از سدهٔ ۱۸ در منطقه ایجاد شد . اسپانیایی‌ها پس از مهاجرت با مقاومت بومیان محلی روبرو شدند . این مقاومت تا فرمانداری [[ خوان مانوئل ده روساس ]] و حتی پس از آن، تا [[ عملیات «فتح صحرا» ]] (دههٔ ۱۸۷۰ م .) ادامه یافت . در این عملیات نظامی که به فرماندهی ژنرال [[ خولیو روکا ]] انجام گرفت، منطقهٔ [[ پاتاگونیا ]] به دست مهاجران افتاد و بومیان از آنجا بیرون رانده شدند . منطقه، بین افسران نظامی تقسیم شد و نخستین اقامتگاه‌ها در آن ساخته شد .

در سال ۱۸۸۴ منطقه زیر نام «قلمروی ملی لاپامپای مرکزی» که شامل [[ ایالت ریونگرو ]] ی کنونی نیز می‌شد تشکیل شد . جمعیت این خطه که در آن زمان ۲۵ هزار نفر بود تا سال ۱۹۱۵ به ۱۱۰ هزار نفررسید . ۴۰ سال بعد، خطهٔ مزبور تجزیه شد و لاپامپا استقلال خود را به عنوان یک ایالت به دست آورد .

رودهای جاری در لاپامپا عبارتند از : [[ رود کلرادو ]] (در مرز با ایالت ریونگرو) و [[ رود سالادو ]] .