واهم‌گشت: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: تغییر رده:پردازش تصاویر به رده:پردازش تصویر
جز ربات: مرتب‌سازی رده‌ها؛ زیباسازی
خط ۹:
: <math>f * g = h \, </math>
 
معمولا، ''h'' یک سیگنال ثبت شده‌است، و ''&fnof;ƒ'' یک سیگنال است که ما مایل به بازیابی آن هستیم، اما سیگنال مورد نظر ما با پیش از اینکه به دست ما برسد با سیگنال ''g'' کانوالو (پیچیده) شده‌است. از تعاریف سیگنال و سیستم می‌توان فهمید که سیگنال ''g'' در واقع [[تابع تبدیل]] سیستم انتقال و/یا سیستم ضبط بوده‌است. تابع می‌تواند نشان دهنده [[تابع تبدیل]] یک وسیله و یا یک نیروی محرکه باش که به یک سیستم فیزیکی اعمال شد هسات. اگر ''g'' یا حداقل شکل موج آن را بدانیم، می‌توانیم دکانولوشن قطعی انجام دهد. ولی اگر ''g'' را ندانم، باید آن را تخمین بزنیم. این کار اغلب با استفاده از روش‌های [[آمار|آماری]] [[الگوریتم‌های_تخمینیالگوریتم‌های تخمینی|تخمین]] [نیازمند منبع].
 
در مورد اندازه گیری‌های فیزیکی، وضعیت معمولا شبیه به زیر خواهد بود:
خط ۱۵:
: <math>(f * g) + \varepsilon = h \, </math>
 
در معادله بالا ''&epsilon;ε'' [[نوفه|نویزنویزی]]ی است که به سیگنال‌های ثبت شده ما وارد شده‌است. اگر فرض کنیم که یک سیگنال و یا تصویر بدو ن نویز است، برآورد آماری ما از ''g'' نادرست خواهد بود و به همین شکل سیگنال ''&fnof;ƒ'' نیز اشتباه خواهد بود. هرچه [[نسبت_سیگنال_به_نویز|نسبت سیگنال به نویز]] کمتر باشد، برآورد ما نسبت به سیگنال دکانوالو شده بدتر خواهد بود. به همین دلیل است که [[wiki:Inverse filter|فیلتر کردن معکوس]] سیگنال یک راه حل خوب به حساب نمی‌آید. با این حال، اگر ما حداقل برخی اطلاعات را در مورد نوع نویز موجود در داده‌ها بدانیم(برای مثال، نویز سفید)، ممکن است از طریق روش‌هایی مانند [[wiki:Wiener_deconvolution|دکانولوشن وینر]] قادر به بهبود برآورد ''&fnof;ƒ'' باشیم.
 
بنیاد بسیاری از دکانولوشن‌ها و تجزیه و تحلیل‌های سری‌های زمانی، بر پایه کتاب ''برون یابی، درونیابی، و صاف کردن سری زمانی ثابت'' (۱۹۴۹) و توسط نوربرت وینر از موسسه تکنولوژی ماساچوست بنا شده‌است.<ref>{{cite book |author=Wiener N |title=Extrapolation, Interpolation, and Smoothing of Stationary Time Series |publisher=MIT Press |location=Cambridge, Mass |year=۱۹۶۴ |isbn=۰-۲۶۲-۷۳۰۰۵-۷}}</ref>
خط ۳۹:
 
که ''N'' تعداد رویداد بازتاب،
''&tau;τ''<sub>&nbsp;''i''</sub>ها زمان رویداد هر بازتاب و
''r''<sub>&nbsp;''i''</sub>ها
[[ضرایب انعکاس]] هستند.
 
از آنجا که در عمل [[نوفه|نویزنویزهای]]های مورد نظر ما دارای [[پهنای باند]] محدود، طول محدود، مجموعه داده‌های گسسته هستند، لذا روش فوق تقریبی از فیلتر لازم جهت دکانوالو داده ها را در اختیار ما قرار می دهد. با این حال، با فرموله کردن مسئله به صورتی که پاسخ مورد نظر ما، راه حل [[wiki:Toeplitz_matrix|ماتریکس توپلیتز]] باشد و با استفاده از [[wiki:Levinson_recursion
بازگشت لوینسون]]، ما نسبتا به سرعت می‌توانیم، برآوردی از یک فیلتر با کوچکترین [[wiki:Mean_squared_error|میانگین مربعات خطاخطاداشته]]داشته باشیم. همچنین می‌توان عمل دکانولوشن رامستقیما در حوزه فرکانس انجام داد و به نتایج مشابه دست یافت. این کار به روش [[wiki:Linear_prediction|پیش بینی خطی]] نزدیک است.
 
=== کاربردهای نورشناخت و تصویربرداری ===
خط ۵۰:
 
فرض معمول آن است که مسیر نوری درون یک ابزار، از لحاظ نوری '''کامل''' است، که پس از آن با [[تابع نقطه گستر]] ([[wiki:Point_spread_function|PSF]]) کانوالو (پیچیده) می شود. PSF یک [[تابع|تابع ریاضی]] است که اعوجاج را بر حسب مسیر نظری که '''[[wiki:Point_source|منبع نقطه ای]] نور''' در ابزار می پیماید توصیف می کند.
<ref name=Pawley_2006>{{cite book |author = Cheng PC |chapter =The Contrast Formation in Optical Microscopy | title=Handbook of Biological Confocal Microscopy (Pawley JB, ed.) | publisher=Springer |location=Berlin |year=2006 | pages = 189&ndash;90189–90 | edition = 3rd ed. |isbn=038725921x}}</ref>
معمولا یک چنین منبع نقطه ای، در تصویر نهایی بدست آمده شامل منطقه ای کوچک از عدم وضوح (مات بودن) است. اگر این تابع تعیین شود، تابع معکوس یا مکمل آن تنها با یک محاسبه بدست خواهد آمد. سپس می توان این تابع معکوس را با تصویر بدست آمده کانوالو کرد (پیچید). نتیجه بدست آمده عکسی است که پیش از ورود به ابزار بدون اعواج بوده است.
 
خط ۶۳:
هنگامی که PSF ناشناخته‌ است، به طور سیستماتیک می توان آن را با امتحان کردن PSFهای مختلف و ارزیابی اینکه آیا تصویر بهبود یافته‌ است بدست آورد. این روش به نام'' [[دکانولوشن کور]]'' شناخته می شود
<ref name=Pawley_2006 />.
دکانولوشن کور به عنوان تکنیکی خوب جهت مرمت تصویر در [[نجوم]] مورد استفاده واقع می شود. دلیل این امر، طبیعت نقطه ای بودن اشیائی است که از آنها تصویر برداری می شود و در معرض PSF قرار می گیرند. کاربرد دیگر این روش، ترمیم تصویرها در تکنیک [[wiki:fluorescence microscopy|ریزبینی فلورسانس]] است. معمول ترین الگوریتم [[تکرار| تکرار شونده]] برای این منظور الگوریتم [[wiki:deconvolution Richardson–Lucy|دکانولوشن ریچاردسون لوسی]] است. روش [[wiki:Wiener deconvolution|وینر دکانولوشن]] معمول ترین‌ الگوریتم غیر تکراری است.
 
=== رادیو نجوم ===
خط ۸۴:
{{reflist}}
 
[[رده:پردازش سیگنال]]
[[رده:پردازش تصویر]]
[[رده:پردازش سیگنال]]
 
[[ar:إزالة التفاف]]